Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00033.svg

  

quo ad nos ſed non mpliciter. quia nō po­teſt operari pꝛeter oꝛdinē totius nature crea­te et ꝑ oes virtutes creaturarū nobis igno​tarum. Sic enī ſolus eus icitur facere mi​racula. Juxta illud. Tu es eus qui facis mi​rabilia magna ſolus. Mali auteʒ chꝛiſtiani faciunt per gna publice iuſticie. cut inuo­cando nomē chꝛiſti vel exhibendo aliqua ſa­cramēta.  cui placet inſpiciat ſanctū Tho. in pꝛima parte. q. cxi. ar. iiij. poteſt etiā atten­dere ea que in ſecunda parte operis. c. vi. e­ducētur inferius. Conſeqnenter  nec ꝑ vo​ces et verba cōcurrente virtute ſtellaꝝ.

DEmum  nec ex vocibus quoꝛūcun​ hominū cōcurrente quacun con​ſtellatione ſuper quaſcū imagines Nam cum intellectus hoīs huius iſpoti​onis eſt  eius cognitio ex reb cauſatur cū intelligenteʒ necee t fantaſmata ſpeculari. Non eſt eius conditio  ex ſua conceptione ſeu intellectuali operatōne intrinſeca vbi il­lam ſolam per verba expꝛimeret res ab extra habeat cauſare. aut  conceptio intellectus expꝛea per verba haberent coꝛpoꝛa immuta​re. Tales enī hoīes qui talem haberent virtu​tem nō eent nobiſcū vnius ſpeciei: ſed equi­uoce icerentur hoīes. Pꝛeterea.  icatur  illa efficiunt per verba cōcurrente virtute ſtellaꝝ a natiuitate vnde contingit  pꝛe ce­teris hominib um ꝓferunt verba  per illa aliquid efficiunt cum tamen alij etiā ꝓferen­tes eadē non poent aliquā tranſmutationē efficere: quia virtus ſtellarū a natiuitate eis non eſeruit. Patet ex pꝛecedentib illa ee falſa ex repꝛobatione triū erroꝝ. planetario­rum. genetaliacoꝝ. et fatalem oꝛdinē ponen​tium. Pꝛeterea cum verba expꝛimūt mentis conceptū. et coꝛpoꝛa celeſtia non pount im​pꝛimere intellectū nec etiaʒ eoꝝ motoꝛes ni per ſe abſ motione coꝛpoꝝ celeſtiū intelle­ctum vellent illuminare et hoc ſolūmodo fi­eret ad opera bona. quia ad mala perpetran­da nō illuminatur intellectus ſed obumbꝛa​tur  non eſt officiū bonoꝝ ſpirituū ſed ma​loꝛum. Jdeo patet   verba eoꝝ aliquid ef­ficiūt hoc nō eſt vigoꝛe alicuius coꝛꝑis cele­ſtis ſed aſtentia alicuius virtutis intellecti​ue que etiā et  t bona ſcm naturaʒ non t poteſt ee bona ſcm voluntatē inquantum ſemper ad malū machinatur. et talis erit e­mon vt ſupꝛa oſtenſum eſt. Et  nec per ima​gines pont talia efficere qua coꝛpoꝛa cele​ſtia ſuper ias aliquid influerent quia hmōi imagines quantūcun caracterib et figu­ris nt ingnite ſunt effectus hominis ope­rantis per artem. Celeſtia autē coꝛpoꝛa effe­ctus cauſant naturales cuiuſmodi non ſunt effectus maleficoꝝ qui icuntur maleficia­les. vtpote in malū creaturaꝝ pꝛeter conſue­tum oꝛdinē nature ꝓlientes: vnde nihil ad otum. Pꝛeterea ſupꝛa oſtenſum eſt etiā  uplices ſunt imagines. aſtrologice et magi​ce. que etiā ad bonum aliquod pꝛiuatū obti­nendum et non ad coꝛruptionē oꝛdinantur. Maleficoꝝ aūt imagines ſunt oino alteri​us cum ſemꝑ ad nocumentū creaturaꝝ et ex emonū iuu ad aliquē locum occulte repo​nuntur vt eſuper ambulantes aut oꝛmi­entes ledantur vt ipſe malefice fatentur. vn­de et ab ips emonibus efficiunt quicquid cauſant et non ex coꝛpoꝝ celeſtiū influentijs Ad argumenta. Ad pꝛimū ictum Auguſti​ni eſt intelligendū  cauſa epꝛauatōis ho­minis redit ad hoīs voluntatē cut ad cau­ſam effectuʒ perficientē. que ꝛie icitur ee cauſa. non c aūt eſt cauſa effectū ꝑmittenteʒ vel iſponentē vel conciliantē aut pꝛecipiē­tem quibus modis ſcʒ conciliatiue. iſpoti​ue. et pꝛeceptiue iabolus icitur cauſa pec­cati et epꝛauatōnis. Deus aūt ſolūmodo ꝑ­miue qui mala permittit ter bona. Juxta Auguſtinū in encħ. Diabolus aūt iſponit interius ſuggerendo ꝑſuadit interius et exte​rius acrius ſtimulando. Precepit auteʒ his qui ei totaliter ſe ſubdiderunt vt ſunt malefi­ci quibus non eſt opus interius inſtigari ſed t exterius ⁊c̈. Et per hoc etiā ad ſecunduʒ  quilibet eſt cauſa ſue malicie irecte intelli​gendo. et ad pꝛobatōnes patet eadem reſpon​o. quia licet repugnat libero arbitrio moue​ri per modū cipientis: non aūt per modum iſponentis. Ad terciū. Motus ad virtutes aut ad vicia iſpotiue pount cauſari ab in​fluentijs coꝛpoꝝ celeſtiuʒ. et capitur motus pꝛo quadā naturali inclinatōne ad virtutes humanas et vicia. opera aūt maleficoꝛuʒ qꝛ excedunt cōmunem oꝛdinē nature. ideo illis influentijs ſubiacere non pount. Ad quar­tum idem patet. quia ſunt cauſe humanoꝛuʒ actuū coꝛpoꝛa celeſtia. ſed illa opera nō ſunt humanitus adinuenti. Ad quintū  moto­res oꝛbium pont impꝛimere in animas  intelligatur immediate c impꝛimūt illumi­nando ad bonum et non ad maleficia vt ſu­pꝛa tactū eſt. Si autem intelligatur mediate tunc iuxta influentiā coꝛpoꝝ celeſtiū impꝛi­munt indirecte et iſpotiue. Ad ſextuʒ. hoc  emones m certa augmenta lune homi­nes vexant. ↄtingit ter uo. Pꝛimo quidē