Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00040.svg

  

matrimonij coniunctis ſuſcitata ꝑ maleficia et militer infrigidatōnes generatiue poten­tie. vt nec redditionē nec exactionē ebiti ma​trimonialis locum ꝓ pꝛole habere valeant. Sed quia amoꝛ et odium in anima exiſtunt quā etiā emon intrare nequit: ne alicui hec qua incredibilia videantur ſub queſtione ſunt iſcutienda cū etiā oota iuxta ſe po­ta magis eluceſcunt.

¶ Queſtio: an malefice mentes hoīm ad amoꝛē vel odiū valeant immutare Et eſt ſeptima in oꝛdine.

QUeritur an emones ꝑ ias male­ficas mentes hoīm ad amoꝛem vel odiū inoꝛdinatū immutare et inci­tare valeant Et arguitur  non m mia. Tria ſunt in hoīe voluntas. in­tellectus et coꝛpus. Pꝛimū eus cut habet ꝑ ſe regere. qꝛ coꝛ regis in manu omini. ita ſecundū ꝑ angelū illuſtrare et im coꝛpus ꝑ influxꝰ celeſtiū coꝛpoꝝ irigere. Pꝛeterea in​tra coꝛꝑa emones nō pt ee illa immutan​do. ergo minus infra animaʒ eius potentijs odium vel amoꝛē immittendo. Patet ↄa. qꝛ ex natura maioꝛē habent poteſtatē ſupꝛa coꝛ​poꝛalia ᷓ ſupꝛa ſpiritualia. et quidē  non pt immutare ſupꝛa patuit in pleriſ locis quia nullā foꝛmam ſubſtantialē vel acciden​talem inducere pt ni adminiculo alicuius alterius agentis. cut etiā quilibet alius arti​fex. eſt etiā ad idem. c. xxvi. q. v. ei. in fi. Qui credit aliquā creaturaʒ poe tranſmutari in melius vel in eterius ni ab io oīm creato​re infideli et pagano eterioꝛ eſt. Pꝛeterea. omne agens ex oto cognoſcit ſuū effectū Si igitur iabolus poet mentes hoīm im​mutare ad odiū vel amoꝛem: poet internas cogitatōes anime videre  eſt cōtra illud q in li. e eccleaſticis ogmatib icit᷑. Dia­bolus internas cogitatōes nō t videre. Et iterum ibidem. Non oes cogitatōnes no­ſtre male a iabolo excitantur. ſed aliquotiēs ex noſtri arbitrij motu emergunt. Pꝛeterea. amoꝛ et odium ſunt circa voluntatē que ra­dicatur in anima. ergo non pt cauſari a ia​bolo quacun arte. tenet ↄſequentia. qꝛ illa­bi anime. vt icit Auguſtinꝰ. illi ſoli eſt poſ­bile qui eam creauit. Pꝛeterea.  icatur  poteſt mouere ſentiuas interioꝛes et c cō­ſequenter voluntatē nō valet. quia vis ſen­tiua eſt ignioꝛ ᷓ vis nutritiua. Sed iabo​lus nō poteſt foꝛmare actū virtutis nutriti­ue vt foꝛmet carnem aut os. ergo etiā non t cauſare aliquē actum interioꝛuʒ virium ani­me. Sed cōtra. Diabolus non ſolū vibili­ter ſed etiā inuibiliter hoīes tentare icitur hoc aūt falſum eet ni interius circa aīam et eius potentias aliquid cauſare poet. Pꝛe​terea. Damaſce. in ſuis ſententijs. Oīs mali­cia et omnis immundicia a iabolo excogi­tata ſunt. Et Dio. iiij. c. e i. no. multitudo emonū cauſa oīm maloꝛū et bi et alijs eſt. Reſpono. Hic pꝛimo anda eſt iſtinctio e cauſa. et ſecundo qualiter t interioꝛes po​tentias anime immutare que icunt᷑ ſenti­ue interioꝛes. et c tercio ↄcludetur otuʒ. Quo ad pꝛimū ↄderandū eſt  cauſa alicu​ius t aliquid ici upliciter. Uno modo i​recte. Alio modo indirecte. Jndirecte quidē cut cum aliq agens cauſat aliquā iſpo​tionem ad aliquē effectū icitur ee occao­naliter et indirecte cauſa illius effectus. cut  icatur  ille qui ſecat ligna eſt occao cō​buſtionis ipſoꝝ. et hoc modo icerere pou​mus  iabolus eſt cauſa oīm peccatoꝝ no​ſtroꝛum. qꝛ ie inſtigauit pꝛimum hoīem ad peccanduʒ ex cuius peccato conſecuta eſt in toto genere humano quedā pꝛonitas ad oīa peccata. et c intelligenda ſunt verba Da. et Dio. Directe aūt icitur aliquid ee cauſa alicuius inquantuʒ oꝑatur irecte ad illud: et hoc modo iabolus nō eſt cauſa ois pec​cati. Non enī oīa peccata cōmittuntur ia­bolo inſtigante ſed quedam ex libertate arbi­trij et carnis coꝛruptōne. Quia vt Oꝛige. i​cit. Etiā  iabolus nō eet hoīes haberent aetitū cibi et venereoꝝ et hmōi. circa que inoꝛdinatōnes multe ↄtingunt ni ꝑ rōnem talis aetitus refrenetur. et maxime ſuo­ta coꝛruptōne nature. Refrenare aūt et oꝛdi​nare hmōi aetituʒ ſubiacet li. ar. ſuꝑ quem etiā iabolus minus habet poteſtatem. Sed quia ꝑ hanc iſtinctionē nō pounus iſcer​nere qualiter interdū amoꝛ hereos ſeu philo​captio ꝓcurari t. Eſt vlterius aduertenduʒ  iabolus licet nō pot ee cauſa illius in​oꝛdinati amoꝛis irecte cogendo hoīs vo­luntatem poteſt t ee ꝑ modum ꝑſuadentis Et hoc iterū upliciter. ſcʒ vibiliter et inui​biliter. Uibiliter cut cum in aliqua ſpe­cie hoīs ſenbiliter aaret etiā iis maleficiſ et eis ſenbiliter loquitur ⁊ ꝑſuadet peccatū cut tentauit pꝛimos parentes in paradiſo in ſpecie ſerpentis: chꝛiſtum in eſerto in ali­qua ſpecie vibiliter ei aarens. Et quia nō eſt putandū  ſolū c ꝑſuadeat hoīem. qꝛ ſe­queretur  nulla alia peccata fierēt ex inſtru​ctione iaboli ni que iabolus vibiliter