Vide: |
Haec pagina sine abbreviaturis |
Haec pagina transscripta |
Questio Quinta | Questio Septima |
[ 35 ] ¶ Sequitur quo ad ipſas maleficas emonibus ſe ſubijcientibus. Et eſt ſexta quo ad queſtionē ⁊ ſecundum membꝛū.
PRo
tercia
et
annexa
ifficultate
q̊
ad
ipſas
maleficas
emonibus
ſe
ſubijcientibus
plura
ſuper
modū
aggrediendi
huiuſmodi
ſpurcitias
pount
ifficultari.
Pꝛimo
ex
ꝑte
emonis
et
coꝛpoꝛis
ab
eo
aumpti
ex
quo
elemēto
t
illud
foꝛmatum.
Secundo
ex
parte
actus.
an
ſemper
cum
infuone
ſeminis
ab
altero
recepto.
Tercio
ex
parte
tempoꝛis
et
loci
an
potius
in
vno
tempoꝛe
ᷓ
in
altero
exerceat.
Quarto
an
vibiliter
quo
ad
circumſtantes
ſe
agitat.
Ex
parte
mulierum
an
tantummodo
ille
que
ex
huiuſmodi
ſpurcicijs
pꝛocreantur
a
emonibus
frequentantur.
Secundo
an
ille
que
ab
obſtetricibus
tempoꝛe
partus
emonibus
offeruntur.
Tercio
an
remioꝛ
t
in
talibus
ipſa
venerea
electatio:
Ad
que
omnia
ad
pꝛeſens
cum
nō
t
reſpondendum
eo
tantūmodo
generalitati
ſtudemus.
⁊
in
ſecunda
parte
operis
illa
ngula
ꝑ
eoꝛum
opera
explanantur
vt
patebit
in
quarto
capitulo
vbi
e
ngulis
modis
fiet
mentio.
ideo
ad
ſecundum
pꝛincipale
tendamus
Et
pꝛimo
cur
in
tam
fragili
ſexu
hoc
genus
ꝑfidie
inuenitur
amplius
ᷓ
in
viris.
Et
erit
queſtio
pꝛima
generalis
quo
ad
conditōnes
generales
mulierum.
Secunda
ſpecialis
cuiuſmodi
mulieres
amplius
inueniuntur
ſuperſtitioſe
⁊
malefice.
Tercia
ngularis
quo
ad
ias
obſtetrices
que
oēs
alias
in
malicia
excedunt.
QUo
ad
pꝛimum.
cur
in
ſexu
tam
fragili
mulierum
maioꝛ
multitudo
maleficarum
reperitur
ᷓ
inter
viros.
et
quidem
in
contrarium
argumenta
educere
nō
expedit:
cum
ipſa
experientia
pꝛeter
verboꝛum
et
fide
dignoꝛum
teſtimonia
talia
facit
credibilia.
Dicamus
ſexum
non
eſpiciendo
in
quo
eus
ſemper
magna
fecit
foꝛtia
vt
confundet.
iuerſe
a
iuers
ſuper
hec
agnantur
rationes.
Semꝑ
tamen
in
pꝛincipali
concoꝛdantes.
vnde
et
pꝛo
mulierum
auiſamento
ipſa
materia
bene
eſt
pꝛedicabilis
affectant
audire
vt
experientia
ſepe
ocuit
ūmodo
iſcrete
pꝛoponatur.
Nam
aliqui
octoꝛes
hanc
rationem
tradunt.
Dicūt
enim
tria
ee
in
rerum
natura.
lingua.
eccleaſticus
et
femina.
que
medium
in
bonitate
aut
malicia
tenere
neſciunt.
ſʒ
vbi
limites
ſue
conditionis
excedunt.
ibi
quendam
apicem
et
ſupꝛemum
gradum
in
bonitate
aut
malicia
vendicant.
Jn
bonitate
quidem
quando
a
bono
reguntur
ſpiritu
vnde
⁊
optima
ſunt
Jn
malitia
vero
quando
a
malo
ſpiritu
regūtur
vnde
et
pema
efficiunt᷑.
De
lingua
eniʒ
patet
cum
eius
miniſterio
plurima
regna
fidei
chꝛiſtiane
ſunt
ſubiugata
vnde
et
apoſtolis
chꝛiſti
in
igneis
linguis
ſpirituanctus
viſus
eſt.
Patet
et
in
alijs
ſapientibus
pꝛedicatoꝛibus
quotidie
lingua
canum
vulnera
⁊
vlcera
languentis
laʒari
lingentes.
Juxta
illud.
Lingua
canum
tuoꝛuʒ
ex
inimicis
animas
eripientes.
Unde
et
ux
et
pater
pꝛedicatoꝛum
oꝛdinis
in
figura
cattuli
latrantis
et
accenſam
faculam
in
oꝛe
geſtantis
pꝛemonſtratus
eſt
vt
ſuo
latratu
vſ
in
pꝛeſens
habeat
lupos
hereticos
arcere
a
gregibus
ouium
chꝛiſti.
Patet
et
ex
quotidiana
experientia
vnius
viri
pꝛudentis
lingua
interduʒ
infinitoꝛum
hominum
ſtrages
pꝛepeditur.
pꝛopter
que
non
immerito
in
eius
cōmendationem
Salomon
ꝓuerƀ.
ecimo.
plura
cecinit.
Jn
labijs
ſapientis
inuenitur
ſapientia.
Et
iterum.
Argentum
electum
lingua
iuſti:
coꝛ
impioꝛum
pꝛo
nihilo.
Jterum
Labia
iuſti
erudiunt
plurimos:
qui
autem
indocti
ſunt
in
coꝛdis
egeſtate
moꝛient᷑.
Cuius
cauſa
ibidem.
xvi.
ſubditur.
quia
hominis
eſt
parare
animum
et
eum
gubernare
linguā.
De
mala
vero
lingua
inuenies
Ecc̄i.
xxviij.
lingua
tercia
multos
cōmouit
et
iſpert
illos
a
gente
in
gentem.
ciuitates
munitas
eſtruxit.
et
omos
magnatoꝛuʒ
effodit.
Et
icitur
lingua
tercia
eoꝛū
qui
inter
uas
partes
contrarias
incaute
vel
maculoſe
loquit᷑.
De
ſecūdo
ſcʒ
eccleaſticis
intellige
clericos
et
religioſos
in
vtro
ſexu.
Criſo.
ſuꝑ
illud.
Eiecit
vendētes
et
ementes
e
tēplo.
Sicut
[ 36 ]omne
bonum
a
ſacerdotio
ita
omne
malum
ab
eo
egreditur.
Hieroꝰ
in
epꝉa
ad
Nepocianum.
Negociatoꝛē
clericū
ex
inope
iuitem
ex
ignobili
gloꝛioſum
qua
quandā
peſtem
fuge.
Et
beatus
Bernardus
Omeꝉ.
xxiij.
ſuper
Canť.
loquēs
e
clericis
icit.
Si
inſurgeret
apertus
hereticus
mitteret᷑
foꝛas
⁊
areſceret.
violentus
inimicus
abſconderent
ſe
foꝛtan
ab
eo
boni.
Nūc
vero
quomō
abijcient
aut
quo
abſcondent
ſe.
Omnes
amici
et
tamen
omnes
inimici
omnes
omeſtici
et
nulli
pacifici
omnes
pꝛoximi
et
omnes
que
ſua
ſunt
querunt.
Et
alibi
noſtri
pꝛelati
facti
ſunt
pilati.
noſtri
paſtoꝛes
facti
ſunt
tōſoꝛes.
Et
loquitur
etiā
e
pꝛelatis
religioſorum
qui
onera
grauia
inferioꝛib
imponunt
igito
aūt
ſuo
minimo
nō
tangerent.
Et
grego.
in
paſto.
icit.
Nemo
amplius
in
ecclea
nocet
ᷓ
qui
ꝑuerſe
agens
nomen
vel
oꝛdinē
ſanctitatis
habet:
elinquentē
nan
hunc
redarguere
nullus
pꝛeſumit.
et
in
exemplū
culpa
vehementer
extenditur
q
pꝛo
reuerentia
oꝛdinis
peccatoꝛ
honoꝛat᷑.
De
religios
etiā
icit
beatus
Augꝰ.
ad
Uincentiū
onatiſtā.
Simpliciter
fateoꝛ
charitati
veſtre
coꝛā
omino
eo
noſtro
qui
teſtis
eſt
ſuper
animam
meā
ex
quo
eo
ſeruire
cepi
quoniaʒ
ifficile
ſum
expertus
peioꝛes
cut
et
nō
melioꝛes
ᷓ
qui
in
monaſterijs
efecerunt
aut
ꝓfecerunt
De
mulierum
vero
malicia
ieritur.
Ecc̄i.
xxv.
Non
eſt
caput
nequius
ſuꝑ
caput
colubꝛi.
et
nō
eſt
ira
ſuper
iram
mulieris.
Cōmorari
leoni
⁊
ꝛaconi
plꝰ
placebit
ᷓ
habitare
cū
muliere
neᷓ.
Et
inter
plura
que
ſequnt᷑
⁊
cedunt
ibidem
e
muliere
nequam
ↄcludit
Bꝛeuis
eſt
omnis
malicia
ſuꝑ
maliciā
mulieris.
Hinc
Criſoſto.
ſuꝑ
Mattħ.
xix.
Nō
expedit
nubere.
Quid
aliud
eſt
mulier
ni
amicicie
inimica.
ineffugabilis
pena.
neceariuʒ
malū.
naturalis
tentatio.
ederabilis
calamitas.
omeſticū
ꝑiculum.
electabile
etrimentum.
malū
nature
bono
coloꝛe
epicta
ergo
imittere
illam
peccatū
eſt
cum
opoꝛtet
tenere
iam
vere
toꝛmentū
necearium
eſt:
vt
aut
imittentes
adulteria
faciamus
aut
q̊tidianas
pugnas
habeamus.
Tullius
eni.
ij.
rhetoꝛice
icit.
Uiros
ad
vnūquod
maleficium
ngule
id
eſt
plures
cupiditates
impellūt.
mꝉıeres
ad
oīa
maleficia
cupiditas
vna
ucit.
muliebꝛiū
enī
vicioꝝ
oīm
fundamentū
ē
auaricia.
et
Sene.
in
ſuis
tragedijs
Aut
amat
aut
odit
mulier
nihil
terciū
ediſſe
eſt:
flere
feminā
eſt
mendaciuʒ.
Duo
genera
lachꝛymaꝝ
habentur
in
oculis
feminaꝝ.
veri
oloꝛis
vnum.
indiarū
aliud.
mulier
cū
ſola
cogitat
mala
cogitat.
De
bonis
aūt
mulieribus
tanta
laus
eſt
vt
etiā
beatificae
viros
legantur
et
ſaluae
gentes
terras
⁊
vꝛbes
Patet
e
Judith
Delboꝛa
et
Heſter.
Hinc
apꝉus.
i.
Coꝛintħ.
vij.
Si
qua
mulier
habet
virum
⁊
hic
conſentit
habitare
cum
illa
non
imittat
virum:
ſanctificatus
eſt
enī
vir
infidelis
per
mulierē
fidelem.
Jdeo
Ecc̄i.
xxvi.
icit᷑.
Mulieris
bone
beatus
vir
numerus
enī
annoꝝ
uplex.
Multa
ibi
narrat
laudabilima
ꝑ
totum
pene
capitulū
e
excellentia
bonarum.
Et
ꝓuerƀ.
vlti.
Ue
mulieri
foꝛti.
que
omnia
etiā
in
nouo
teſtamento
in
feminis
claruerunt
vt
in
virginibus
et
alijs
ſanctis
feīs
que
ꝑfidas
gentes
et
regna
ab
idolatrie
cultu
ad
chꝛiſtianā
religionē
eduxerunt.
Si
quis
inſpicere
velit
Uinc̄.
in
ſpe.
hiſto.
li.
xxvi.
c.
ix.
e
regno
vngarie
per
gillam
chꝛiſtianimā.
Et
e
regno
francoꝛum
per
lothlidē
virginē
et
clodoueo
eſponſatā
inſpiciat
⁊
mira
inueniet.
Unde
quecū
vituperatōes
legunt᷑
in
ↄcupiſcentiā
carnis
intertari
pt
vt
ſꝑ
mulier
ꝓ
carnis
ↄcupiſcentia
intelligatur.
Juxta
illud.
Jnueni
amarioꝛem
moꝛte
mulierē.
et
bona
mulier
ſubiecta
carnis
ↄcupiſcentia.
Sunt
et
alij
alias
rōes
agnātes
cur
in
maioꝛe
multitudine
reꝑiantur
femine
ſuperſtitioſe
ᷓ
viri.
et
icunt
ee
tres
cauſas.
Pꝛima
eſt.
qꝛ
pꝛone
ſunt
credendum.
et
qꝛ
pꝛincipaliter
emon
querit
coꝛrūpere
fidem.
ideo
potius
eas
aggredit᷑.
U
et
Ecc̄i.
xix.
Qui
cito
credit
leuis
eſt
coꝛde
⁊
minoꝛabitur.
Sca
cauſa
eſt
qꝛ
a
natura
ter
fluxibilitatē
ↄplexionis
facilioꝛis
ſunt
imſonis
ad
reuelatōes
capiendas
ꝑ
imoneʒ
ſeꝑatoꝝ
ſpirituū
qua
ↄplexione
etiā
cū
bene
vtuntur
multū
bone
ſunt:
cum
male
peioꝛes
ſunt.
Tercia
cauſa
qꝛ
lubꝛicā
habent
linguā:
et
ea
que
mala
arte
ſciūt
eis
ↄparib
feminis
vix
celare
pount.
ſe
occulte
cū
vires
non
habeant
ꝑ
maleficia
vindicare
querunt
faciliter.
U
Ecc̄i.
xxv.
vt
ſupꝛa.
Cōmoꝛari
leoni
et
ꝛaconi
plus
placebit
ᷓ
habitare
cū
muliere
nequā.
bꝛeuis
omnis
malicia
ſuꝑ
maliciā
mulieris.
Jtem
poteſt
et
addi
illa
cum
fluxibiles
ſunt
ideo
citius
pueros
emonib
offerre
pount
cut
et
faciunt.
Sunt
et
tercij
alias
rōnes
agnantes
quas
pꝛedicatoꝛes
caute
ebent
onere
et
icere.
licet
in
veteri
teſtamento
ſcripture
vt
plurimū
mala
loquantur
e
mulieribus
et
hoc
ter
pꝛimam
pꝛeuaricatricē
mulierē
ſcilicet
euam
et
imitatrices
eius
tamen
ex
poſt
in
nouo
teſtamento
pꝛopter
mutationē
nominis
vt
eua
in
aue
Et
vt
ait
Hieronymus.
Totū
quod
intulit
[ 37 ]mali
maledictio
eue:
totum
abſtulit
benedictio
marie.
Unde
plurima
et
ſemper
laudabilia
ſunt
e
ips
pꝛedicanda.
Sed
qꝛ
adhuc
modernis
tꝑibus
hec
ꝑfidia
amplius
in
mulieribus
ᷓ
in
viris
inuenitur
vt
ipſa
experientia
ocet.
curious
cauſam
inueſtigando
vltra
pꝛemia
icere
poumus
in
oib
viribus
tam
anime
ᷓ
coꝛpoꝛis
cū
nt
efectuoſe
non
mirū
plura
maleficia
in
eos
q̊s
emulantur
fieri
pꝛocurant.
quantū
enī
ad
intellectum
ſeu
ad
intelligendū
ſpiritualia
alterius
videntur
ee
ſpeciei
a
viris
cui
auctoritas
et
ratio
cum
varijs
ſcripture
exemplis
alludit.
Therentius
ait.
Mulieres
ferme
vt
pueri
leui
ſententia
ſunt.
Et
Lactantius.
iij.
inſtitutionū.
Nunᷓ
aliquā
mulierē
philoſophiam
ſciuie
ni
temeſtes.
Et
Pꝛouerƀ.
xi.
qua
eſcribens
mulierē
icit.
Eſt
circulus
aureus
in
narib
ſuis:
mulier
pulcra
⁊
fatua.
Ratio
naturalis
eſt.
quia
plus
carnalis
viro
exiſtit
vt
patet
in
multis
carnalib
ſpurcitijs.
qui
etiā
efectus
notantur
in
foꝛmatione
pꝛime
mulieris
cum
e
coſta
curua
foꝛmata
fuit
id
eſt
e
coſta
pectoꝛis
que
eſt
toꝛta
et
qua
ↄtraria
viro.
Ex
quo
efectu
etiaʒ
pꝛocedit
cum
t
animal
imperfectū
ſemꝑ
ecipit.
Pꝛopter
quod
ſemꝑ
ecipit
Catho
inſtruit:
indias
lachꝛymis
⁊c̈.
et
illud.
Duʒ
femina
ploꝛat:
viruʒ
ecipere
lahoꝛat.
Patet
in
vxoꝛe
Sampſonis
que
multū
infeſtans
eum
ad
eclarandū
bi
pꝛobleuma
otuʒ
ſodalibus
ab
eo
expotuʒ
eis
reuelauit
et
c
ecepit.
Patet
et
in
pꝛima
muliere
ex
natura
minoꝛē
habent
fidē
cum
ixit
ſerpenti
interroganti.
quare
non
ederent
e
oi
ligno
paradi.
reſpondit.
e
oi
⁊c̈.
ne
foꝛte
moꝛiamur
in
quo
oſtendit
ſe
ubitare
et
nō
fidem
habere
ad
verba
ei
que
oia
etiā
ethimologia
noīs
emonſtrat.
Dicitur
enī
femina
fe.
⁊
minus.
quia
ſemper
minoꝛē
habet
et
ſeruat
fidem
et
hoc
ex
natura
quo
ad
fidelitatē.
licet
ex
gratia
mul
et
natura
fides
in
beatima
virgine
nunᷓ
efecerat
cum
tamen
in
oibus
viris
efeciet
temꝑe
paonis
chꝛiſti.
Mala
ergo
mulier
ex
natura
cū
citius
in
fide
ubitat
etiā
citius
fidem
abnegat
quod
eſt
fundamentū
in
maleficis.
Quantum
eni
ad
aliam
potentiā
anime
ſcilicet
voluntateʒ.
ex
natura
cum
odit
aliquē
quem
pꝛius
amauit
tunc
eſtuat
per
iram
et
impatientiā.
et
cut
maris
eſtus
ſemper
bulit
⁊
currit:
c
talis
eſt
tota
impatiens.
Alludit
huic
rationi
auctoꝛitas
iuerſa
Ecc̄i.
xxv.
Non
eſt
ira
ſuꝑ
iram
mulieris.
Et
Sene.
trage.
viij.
Nulla
vis
flamme
tumidi
venti
tanta
nec
teli
metuenda
toꝛti
quanta
cum
coniunx
viduata
tedis
ardet
et
odit.
patet
in
muliere
que
falſe
accuſauit
ioſeph
et
incarcerare
fecit
qꝛ
nolit
bi
in
ſcelus
conſentire
adulterij.
Gene.
xxx.
Et
reuera
potima
cauſa
eſeruiens
in
augmentū
maleficaꝝ
eſt
oloꝛoſum
uelluʒ
inter
maritatos
et
non
maritatas
feminas
et
viros.
immo
et
inter
ipſas
feminas
etiā
ſanctas:
quid
tunc
e
ceteris.
Uides
enī
in
Gene.
quanta
fuit
impatientia
et
inuidia
ſare
ad
agar
poſtᷓ
concepit.
Gene.
xxi.
Quanta
Rachel
ad
Lyam
pꝛopter
filios
quos
nō
habebat
Rachel
Gene.
xxx.
Quanta
anne
ad
fenennam
fecundā
ipſa
ſterili
exiſtente.
i.
Regum.
i.
Quanta
marie
ad
Moiſen.
Numeri.
xij.
Unde
murmurauit
et
etraxit
moi
ter
quod
et
lepꝛa
percua.
Quanta
marthe
ad
magdalenā
ipſa
ſedente
et
martha
miniſtrante.
Luce.
x.
Unde
et
ecc̄i.
xxxvij.
Tracta
cum
muliere
e
his
que
emulatur.
qua
icat.
non
eſt
tractandū
cum
ea
quia
ſemper
emulatio
id
eſt
inuidia
eſt
in
mala
muliere.
Et
que
inter
ſe
c
agitantur
quanto
magis
aduerſus
viros.
Quare
etiā
vt
narrat
Ualerius.
Foꝛoneus
rex
grecoꝝ
ie
qua
moꝛtuus
eſt
ixit
Leoncio
fratri
ſuo.
ad
ſummā
felicitatē
nihil
mihi
eeet
mihi
ſemꝑ
vxoꝛ
efuiet.
Cui
leoncius.
Et
quomodo
vxoꝛ
obſtat
felicitati
Et
ille.
Mariti
hoc
oēs
ſciunt.
Et
Socrates
pħus
interrogatus
ucenda
eet
vxoꝛ.
Reſpondit.
Si
non
capies
ſolitudo
arbitrans
excipiet.
hic
generis
interius
hic
heres
alienus.
Sed
ceperis
illic
perpetua
ſollicitudo:
conqueſtus
querularū:
otis
expꝛobꝛatio
affiniū
graue
ſuperciliuʒ:
garrula
ſocrus
lingua.
ſucceoꝛ
alieni
matrimonij
incertus
liberoꝛuʒ
euentus:
hec
ixit
vt
expertus.
Nam
vt
ait
Hieronymus
contra
Jouinianuʒ.
Hic
ſocrates
uas
habuit
vxoꝛes
quas
ingenti
patientia
ſuſtinens
nō
potuit
t
ab
earū
cōtumelijs
clamoꝛib
⁊
vituperationib
liberari.
Unde
quadā
ie
iis
querulantib
contra
eum
et
ipſe
omū
egreſſus
vt
earū
moleſtias
euitaret
et
ante
omuʒ
ſederet:
ꝓiecerunt
ille
mulieres
ſuper
eū
aquā
immundaʒ
ſuper
quo
ipſe
non
perturbatus
quia
pħus
ait.
Sciebā
poſt
tonitrua
pluuie
ſequerentur.
Et
e
quodā
legitur
cuius
vxoꝛ
ſubmerſa
erat
in
fluuio
cū
quereret
cadauer
eiꝰ
ad
educendū
e
aqᷓ
ibat
ꝑ
fluium
ↄtra
aquā:
et
interrogatus
cauſam
cū
res
graues
eſcendant
infra
⁊
nō
ſupꝛa
quare
quereret
contra
aquā.
Reſpondit.
Mulier
iſta
in
vita
ſemper
fuit
contraria
ictis
et
factis
ue
mandatis
meis.
ideo
quero
contrario
[ 38 ]modo
foꝛte
etiam
moꝛtua
contrariam
voluntatem
vltra
conſuetum
tenuiet.
Et
quidem
cut
ex
pꝛimo
eſectu
intelligentie
abnegationem
fidei
facilius
viris
incurrūt.
Jta
ex
ſecundo
ſcʒ
inoꝛdinatis
affectōib
⁊
paonibus
varias
vindictas
querunt
excogitant
et
infligūt
ue
ꝑ
maleficia
ue
alijs
quibuſcū
medijs.
Unde
nō
mirū
tantā
multitudinē
maleficaꝝ
in
hoc
genere
exiſtere.
Quantū
inſuꝑ
efectū
in
memoꝛatiua
potentia
cū
hoc
t
in
eis
ex
natura
viciū
nolle
regi
ſed
ſuos
ſequi
impetus
ne
quacū
pietate
ad
hoc
ſtudet
et
cuncta
memoꝛata
iſponit.
U
theophꝛaſtus.
Si
totam
omū
ei
ↄmiſeris
ſeruiendū:
et
aliquid
tuo
arbitrio
reſeruaueris
etiā
minimū
vel
magnū
fidem
bi
adhiberi
nō
putabit
et
iurgia
concitet
ei
ni
cito
cōſuleris
parat
venena
auruſpices
⁊
ariolos
cōſulit.
ecce
maleficia.
Sʒ
quale
t
ominiū
mulierū
audi
Tulliū
in
paradoxa.
Nūquid
ille
liber
eſt
cui
mulier
imꝑat
leges
imponit
ſcribit
iubet
vetat
quod
ei
videtur
nec
ille
imperanti
aliq͛d
negare
t
vel
audet.
Ego
iſtuʒ
non
modo
ſeruū
ſed
nequimū
ſeruoꝝ
appellandum
puto
licʒ
amplima
familia
natus
t.
U
et
Seneca
in
ꝑſona
furioſe
medee.
quid
amodo
ceas
ſequere
felicē
impetū
pars
iſta
vltionis
qua
gaudes
quota
eſt
⁊c̈.
vbi
multa
ponit
oſtendens
mulier
nō
vult
regi
ſed
ſuo
impetu
ꝓcedere
etiā
in
amnuʒ
ſuū
cut
e
multis
legitur
mulierib
que
vel
ob
amoꝛē
vel
oloꝛē.
qꝛ
vindictas
facere
nō
potuerūt:
ſeipſas
occiderūt
cut
et
e
laodice
narrat
Hieronimꝰ
ſuꝑ
anielē.
que
exiſtens
vxoꝛ
regis
Anntiochi
regis
ſyrie.
ʒelans
ne
plus
amaret
beronicem
quam
etiam
habebat
vxoꝛem
beronicem
et
filiū
eius
ex
icto
antiocho
pꝛius
fecit
occidi
et
poſt
ſe
iam
veneno
occidit.
Unde
qꝛ
nō
vult
regi
et
ſuo
impetu
ꝓcedere.
Jdeo
Criſoſto.
non
immerito
icit.
O
malū
omni
malo
peius
mulier
mala
ue
illa
pauꝑ
t
ue
iues.
Si
enī
vxoꝛ
iuitis
t
nō
ceat
nocte
et
ie
virū
calidum
ſtimulare
ſermonib
blanda
nequiter
et
impoꝛtuna
violenter.
Si
vero
pauperē
virum
habet
im
quo
ad
iracundiā
et
rixas
incitare
non
enit.
Et
vidua
t
ia
ꝑ
ſemetiam
omnes
eſpicit
pam
et
ad
omnē
audaciam
ſpū
ſuꝑbie
imflāmatur.
Queramus
inuenimus
fere
oīa
mundi
regna
ter
mulieres
fuie
euerſa.
Pꝛimū
enī
fuit
regnū
felix
ſcʒ
Troye
ter
raptum
vnius
femine
ſcʒ
helene
eſtructū
eſt
multis
milib
grecoꝝ
occis.
Regnum
iudeoꝝ
multa
mala
et
exterminia
habuit
ter
pemam
reginā
ieʒabel
et
filiam
eius
Athaliam
reginam
in
regno
iude
que
occidi
fecerat
filios
filij
vt
eo
moꝛtuo
ipſa
regnaret
ſed
vtra
occiſa.
Regnum
romanoꝝ
multa
mala
ſuſtinuit
ter
Cleopatram
reginam
egypti
pemaʒ
mulierem.
Et
c
e
alijs.
Unde
et
non
mirum
mundus
iam
patitur
ob
malitiam
mulierū.
Demum
inſpiciendo
coꝛpoꝛis
ipus
carnalia
ederia.
Unde
innumera
nocumenta
vite
humane
contingunt
vt
merito
cum
cathone
vtice.
icere
pomꝰ.
Si
abſ
femina
poſt
ee
mundus
conuerſatio
noſtra
non
eet
abſ
ijs
cum
reuera
mulierum
nō
eent
nequicie
etiam
tacendo
e
maleficis
adhuc
ab
innumeris
periculis
mundus
remaneret
exoꝛnatus.
Ualerius
ad
Rufinum.
Chimeram
mulierē
ee
neſcis
ſed
ſcire
ebes
mōſtrum
illud
trifoꝛme
ingni
venuſtetur
facie
leonis
olentis
maculetur
ventre
capꝛe
virulente
cauda
viere
armetur.
vult
icere.
Ꝙ
eſt
aſpectus
eius
pulcer.
tactus
fetidus.
conuerſatio
moꝛtifera.
Audiamus
et
aliam
pꝛopꝛietatem
per
vocem.
Nam
cut
eſt
mendax
in
natura
c
et
in
loquela.
Nam
pungit
et
tamen
electat.
vnde
et
earum
vox
cantui
ſyrenarum
amilatur
que
ulci
melodia
tranſeuntes
attrahunt
et
tandem
occidunt.
Occidunt
quidem
quia
et
marſupia
euacuant.
vires
auferunt.
et
eum
perdere
cogunt.
Jterū
Ualerius
ad
Rufinū.
Hec
loquens
placet
electatio
et
pungit
elictū.
flos
veneris
roſa
eſt.
qꝛ
ſub
eiꝰ
purpura
multi
latitant
aculei.
Pꝛouerƀ.
v.
Nitidius
oleo
guttur
eius
id
ē
locutio
nouima
eiꝰ
amara
qua
abntheum.
Audiamus
et
aliam
in
eius
inceu
ſtatu
et
habitu
ibi
eſt
vanitas
vanitatum.
Non
eſt
homo
in
mundo
qui
tantum
ſtudet
placere
eo
benigno
quantū
mulier
etiam
mediocris
ſuis
vanitatibus
ſtudet
hominib
placere.
De
quo
exemplū
in
vita
pelagie
quando
edita
mundo
iſcurrebat
per
anthiochiam
oꝛnata
nimis:
quam
ſanctus
pater
nomius
nomine
videns
flere
cepit
et
ixit
ſocijs
toto
tempoꝛe
vite
ſue
tantam
iligentiā
nunᷓ
adhibuerat
eo
placere
⁊c̈.
que
emum
oꝛationibus
eius
conuerſa
eſt.
Hec
eſt
e
qua
Eccle.
vij.
et
e
qua
iam
ecclea
lamentatur
pꝛopter
ingentem
multitudinem
maleficarum.
Jnueni
amarioꝛem
moꝛte
mulierem
que
laqueus
eſt
venatoꝛum
ſagena
coꝛ
eius.
vincula
ſunt
manus
eius:
qui
placet
eo
fugiet
illam.
qui
autem
peccatoꝛ
eſt
capietur
ab
ea.
Amarioꝛ
eſt
moꝛte
id
eſt
iabolo.
Apoc̄.
vi.
Nomē
illi
moꝛs.
Nam
licet
iabolus
induxit
euam
ad
peccandū:
eua
t
ſeduxit
adam.
[ 39 ]Et
cut
peccatum
eue
non
induxiſfet
nobis
moꝛtem
anime
⁊
coꝛꝑis
ni
ſubſecuta
fuiet
culpa
in
adam
ad
quā
induxit
eua
et
nō
iabolus.
ideo
amarioꝛ
moꝛte.
Jteruʒ
amarioꝛ
moꝛte.
quia
hec
naturalis
⁊
interimit
t
coꝛpus
ſed
peccatum
a
muliere
iuchoatum
occidit
animā
pꝛiuando
gratia
et
coꝛpus
militer
in
penam
peccati.
Jterum
amarioꝛ
moꝛte
quia
moꝛs
coꝛpoꝛalis
eſt
inimicus
manifeſtus
et
terribilis.
ſed
mulier
inimicus
blandus
et
occultus.
Et
ideo
amarioꝛ
et
periculooꝛ
laqueus
iam
non
icitur
venatoꝛum
ſed
emonuʒ.
quia
iam
capiuntur
hoīes
nō
ſolum
per
carnalia
ederia
eas
videndo
audiendo
cum
earum
facies
t
ventus
vrens
et
vox
ſerpentis
ſybulus.
Juxta
Bernardū.
Uerum
etiā
innumeros
maleficiendo
homines
et
iumenta.
Sagena
icitur
coꝛ
eius
id
eſt
inſcrutibilis
malicia
que
in
coꝛdib
earuʒ
regnat.
Et
manus
ſunt
vincula
ad
etinendum
vbi
manum
ad
maleficiendū
creaturā
aonunt
tunc
iabolo
cooperante
hoc
efficiunt
quod
pꝛetendūt.
Concludamus.
Omnia
ꝑ
carnalē
concupiſcentiā.
que
quia
in
eis
eſt
inſatiabilis
ꝓuerƀ.
penuꝉ.
Tria
ſunt
inſatiabilia
⁊c̈.
et
quartū
quod
nunᷓ
icit
ſufficit
ſcʒ
os
vulue.
Unde
et
cum
emonib
cauſa
explende
libidinis
ſe
agitāt.
Plura
hic
educi
poent
ſed
intelligētibus
ſatis
aaret
nō
mirum
plures
reperiuntur
infecti
here
maleficoꝝ
mulieres
ᷓ
viri.
Unde
et
conſequenter
heres
icenda
eſt
nō
maleficoꝝ
ſed
maleficarum
vt
a
potioꝛi
fiat
enominatio.
Et
benedictus
altimus
qui
virilem
ſpeciē
a
tanto
flagitio
vſ
in
pꝛeſens
c
pꝛeſeruat
in
quo
vti
cum
ꝓ
nobis
naſci
et
pati
voluit:
ideo
et
im
pꝛiuilegiauit.
¶ Cuiuſmodi mulieres amplius inueniuntur ſuperſtitioſe et malefice.
QUo ad ſecundum cuiuſmodi mulieres pꝛe ceteris inueniuntur ſuꝑſtitioſe et maleficijs infecte. Dicendū vt ex pꝛecedenti queſtione patuit. quia tria generalia vicia. ſcʒ infidelitas. ambitio. et luxuria pꝛecipue in malis mulierib regnare vident᷑. Jdeo ille pꝛe ceteris maleficijs intendunt pꝛe ceteris illis vicijs edite ſunt. Jterū quia inter illia tria vltimū amplius pꝛedominat᷑. ideo quia inſatiabile ⁊c̈. ideo et ille inter ambitioſas amplius infecte ſunt que ꝓ explendis ſuis pꝛauis cōcupiſcentijs amplius inardeſcunt vt ſunt adultere foꝛnicarie et magnatoꝛum concubine. et hoc ex ſeptemplici maleficio vt in bulla tangitur: venereum actum et conceptus in vtero varijs inficiendo maleficijs. Pꝛimo mentes hominum ad inoꝛdinatum amoꝛem ⁊c̈. immutando. Secundo vim generatiuam impediendo. Tercio membꝛa illi actui accomoda auferendo. Quarto homīes pꝛeſtigioſa arte in beſtiales foꝛmas mutando. Quinto vim generatiuaʒ quo ad femellas eſtruendo. Sexto aboꝛſum pꝛocurando. Septimo infantes emonibus offerendo abſ alijs animalibus et terre frugibus quib varia nocumenta inferunt. e quibus in ſequentib tractabitur. ſed ad pꝛeſens e nocumentis hominum emus rationes. Et pꝛimo concluo ſuper eos quos maleficiunt ad amoꝛem vel odium inoꝛdinatum et poſt eadem materia pꝛo maioꝛi intelligentia ſub ifficultate eſt iſcutienda. concluo aūt hec eſt. Nam ſanctus Tho. in. iiij. i. xxxiiij. e impedimento maleficiali ꝑtractans cut oſtendit quare permittitur iabolo a eo maioꝛ poteſtas maleficij ſuper actus venereos hoīs ᷓ ſuꝑ alios: rōnes agnando. Jta icere a mili opoꝛtet he mulieres amplius infeſtantur que his actibus amplius eſeruiunt. Dicit enim quia coꝛruptio peccati pꝛima per quam homo factus eſt ſeruus iaboli in nos per actum generantem euenit. Jdeo maleficij poteſtas permittitur iabolo a eo in hoc actu magis ᷓ in alijs cut etiam in ſerpentibus magis oſtenditur virtus maleficioꝛum vt icitur ᷓ in alijs animalibus. quia per ſerpentem iabolus tanᷓ per ſuum inſtrumentum mulierem tentauit. Unde etiam vt poſtea ſubdit. licet matrimonium t opus ei tanᷓ ab eo inſtitutum. adhuc per opera iaboli interdum eſtruitur. Non quidem per violentiaʒ quia cenſeretur c foꝛtioꝛ eo. Sed ex iuina permione ꝓcurando impedimentū actus coniugalis vel tempoꝛale vel perpetuum. ex quibus hoc q experientia ocet: icamus pꝛopter huiuſmodi ſpurcitias explendas tam erga ſe ᷓ et ſeculi potentes cuiuſcun etiam ſtatus ⁊ cōditionis innumera maleficia pertractant eorum animos ad amoꝛem hereum vel philocaptionem adeo immutando vt nulla confuone aut perſuaone ab eis eſtere valeant. Ex quibus etiam et exterminium fidei ſeu periculuʒ intolerabile quotidie imminet eoꝛum animos immutare taliter ſciunt eis nullum nocumentum ue per ſe ue ab alijs fieri permittant c quotidie creſcunt Et vtinam experientia nos minime edocuiet: immo et odia talia etiam in ſacramento [ 40 ]matrimonij coniunctis ſuſcitata ꝑ maleficia et militer infrigidatōnes generatiue potentie. vt nec redditionē nec exactionē ebiti matrimonialis locum ꝓ pꝛole habere valeant. Sed quia amoꝛ et odium in anima exiſtunt quā etiā emon intrare nequit: ne alicui hec qua incredibilia videantur ſub queſtione ſunt iſcutienda cū etiā oota iuxta ſe pota magis eluceſcunt.