Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00049.svg

  

emon in lactuce ſpē aut in ipſa lactuca erat. vel etiā cōtigit Anthonio in maa auri quā in eſerto reerit. vel etiā q hoīem verū te­git et facit vt bꝛutū aīal videatur ꝓut iam i​cetur. Quarto modo vt q turbat oꝛganum viſus vt videat᷑ res nubiloſa que eſt clara vꝉ ecōuerſo vt vetula aareat iuuencula. Nam et poſt fletū aaret aliter lumē ᷓ ante Quin​to modo vt in imaginatiuā potentiā operan​do ⁊ tranſmutatōʒ ſpecieꝝ ſenbiliū ꝑ cōmo­tionem humoꝝ vt ſupꝛa tactuʒ eſt faciendo vt tunc qua recentes et noue aaritōnes in ips potentijs ſentiuis cauſent᷑. Et c trib vltimis modis emon illudere t ſtigioſa arte ſenſus hoīs. et etiā ſco modo. U nul­la ifficultas quin membꝛū virile occultare ſtigioſa arte velit. Euidens indiciū ue ex­perimentum q nobis in officio inquitōis exiſtentib reuelatū fuit infra ponetur vbi e his et alijs factis plura recitant᷑ in ſca par­te tractatus.
¶ Quomodo maleficium a efectu naturali t iſcerni.
INcidentalis queſtio cum certiſ alijs ifficultatib. Ꝙ  querit᷑. Petro ab­latum eſt membꝛū ignoꝛat aūt an per maleficiū ſeu aꝉs iuina ꝑmione ꝑ emo­nis potentiā t ablatū ſunt ne modi cogno­ſcendi et iſcernendi inter iſta Rderi t  c. Pꝛimo  tales quib accidunt vt pluri­mum ſunt adulteri ſeu aꝉs foꝛnicarij. U ū amajs nō ad nutum ſeruiunt ſeu eas relin­quere volunt alijs adherendo tūc in vindi­ctam talia ꝓcurāt. aut aꝉs potentiā illius mē​bꝛi amputant. Sco cognoſcit᷑ ꝑ hoc  nō eſt urabile. Nam  nō t ex maleficio tunc nō eſt urabile ſed q redibit. Sed hic ite​rum ſuboꝛitur ubitatio an hoc t ex natu­ra maleficij  nō t urabile. Rdetur  t ee perpetuū et urare vſ ad moꝛtem. cut etiā e impedimento maleficiali in matrimo­nio. Judicant canoniſte ⁊ theologi.  reperit᷑ tꝑale ⁊ ꝑpetuū. Nā icit Goffre. in ſumma. Maleficiū nō t ſolui ſemꝑ ꝑ illuʒ qui fecit. vel qꝛ eſt moꝛtuus vel qꝛ neſcit elere ipſum vel qꝛ maleficiū eſt ꝑditum. Unde a mili i​cere poumus  maleficiū petro illatuʒ erit ꝑpetuū. vel qꝛ illa malefica que fecit nō t eū ſanare. Sunt enī malefice in triplici genere. Nam quedā ſanant ⁊ ledūt. Quedaʒ ledūt ſʒ ſanari nequeūt. Quedā tmodo ſanare vidē​tur. i. leones āmouere vt inferius patebit. Sic enī nobis ↄtigit. Nā ue malefice mu­tuo rixantes um vna alteri impꝛoperaret: vna ixit. Non ſum tam pema cut tu qꝛ quos ledo ſanare ſcio. Uel etiaʒ urabit vbi ante eius ſanationē malefica iſcederet vel lo​cum mutando vel ab hac vita iſcedendo. Nam et ſcūs Tho. icit. Maleficiū quodli​bet ita t ee ꝑpetuum  nō t habere huma​num remediū. qꝛ ⁊  habet remediū: nō eſt t hoc homini notū vel licituʒ. licet eus pot pꝛeſtare remediū ꝑ ſanctū angelū emonē li­cet nō maleficā cogendo. Uerumtamē ſum­mum remediū ↄtra maleficiū eſt penitētie ſa​cramentum. extra e frigi. Nam et infirmi­tas coꝛꝑalis ſepe ꝓuenit ex peccato. extra e peni. cum infirmitas. qualiter etiā maleficia nt auferenda patebit in tercia ꝑte tractatus et in ſca ꝑte. capitulo. vi. tres alie ifferentie tanguntur.
Solutōes argumentoꝝ.
PAtet ad pꝛimū.  nulli ubiuʒ quin cut eo ꝑmittente occidere pt ho­mines. ita et membꝛū illud ſeu alia au​ferre pt vere et realiter. Sed tunc emones nō operant᷑ ꝑ maleficas. e quib iam men­tio habet᷑. Et ꝑ hec etiā ad ſecundū ptʒ ſolu­tio. Sed ad illud  qꝛ eus amplius ꝑmit­tit vim generatiuaʒ maleficiari ter ⁊c̈. ergo etiā ꝑmittitur vt illud membꝛū vere et reali­ter auferatur. nō valet vt ſemꝑ hoc fiat. qꝛ nō eet per modū maleficij hoc fieri. nec etiā ma​lefice hoc affectant um talia operant᷑  non habeant poteſtatē reſtituendi membꝛū quan​do volunt ⁊ ſciunt. Ex quo patet  nō vere: ſed ſtigioſa arte aufertur. Ad terciū e con­uerone vxoꝛis loth icimus vera fuit et nō ſtigioſa arte. nunc aūt loquimur e arte ſti​gioſa. Ad quartū  emones pount indu­cere aliquas foꝛmas ſubſtantiales. ergo etiaʒ auferre. Dicitur quantū ad magos pharao­nis  fecerunt veros ſerpentes: et pt emo­nes circa aliquas imꝑfectas creaturas admi​niculo alicuius alterius agentis aliquos ef­fectus ꝓducere que non pount circa hoīes e quibus eo magis eſt cura. Juxta illud. Nunquid eo cura eſt e bobus. Pount t ſemꝑ vt ictū eſt eo ꝑmittente hoīb etiā no​cere vere et realiter. aut etiā ſtigioſa arte. et ꝑ hec etiā ptʒ ſolutio ad vltimū argumentū.

¶ Queſtio. x. An malefice operant᷑ circa ho​mines in beſtiales foꝛmas pꝛeſtigioſa arte il­los tranſmutando
QUarto ipſa veritas eclarat᷑. vbi etiā hoīes tranſfoꝛmant in beſtias. quod qualiter fiat arguit᷑  nō t pobile hoc fieri. xxvi. q. v. Ei. ex concilio acquiren. Quiſquis credit poe