Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00059.svg

  

quo ad peccata  contingunt in peruertate moꝛū. licet ſecus t e peccatis  oonūtur alijs virtutib theologicis. poteſt oſtendi tri​plici via. Pꝛimo in generali comꝑando eoꝛū opera indifferēter ad cun flagicia mundi Secūdo in ſpeciali comꝑando ad ſpecies ſu​perſtitionis ex quocū pacto cū emonibus inito. Tercio comꝑando illa ad peccata ma­loꝝ angeloꝝ aut etiā pꝛimoꝝ parentū. Pꝛi­mū c. Nam cū triplex t malum. videlʒ. cul​pe. pene. amni. eo  triplex t bonū cui illa oonūtur. ſ. honeſtuʒ. electabile ⁊ vtile. Et culpe oonitur honeſtū. Pene electabile. Damno vtile. Ꝙ culpa maleficarum excedit cūcta alia peccata c aaret. Nam iuxta o​ctrinam ſancti Tho. in. ij. i. xxij. ar. ij. Licʒ in peccato multa pont ↄderari ex quibus peccati grauitas vel etiā leuitas trahi poteſt. U ⁊ contingit  idem peccatū  ſcm vnū eoꝝ eſt grauius ſcm aliud leuius inueniat᷑ pꝛout icere poumus. Jn foꝛnicatione iu­uenis peccat. ſenex inſanit. Tamē illa mpli​citer grauioꝛa ſunt  plures ⁊ potētioꝛes ha­bent nō ico circūſtantias ſoluʒ ſed in ſpecie ⁊ quātitate peccati eentiali. peccati grauita­tem. Et c icere poumus  licet peccatuʒ ade ᷓtum ad aliquas circūſtantias grauius t omnib alijs peccatis ᷓtum ad hoc  mi­noꝛi temptatione pulſatus cecidit. qꝛ videli­cet tantū ab extrinſeco. Et etiaʒ quia facilius reſtere potuiet ter oꝛiginalē iuſticiam in qua creatus erat. Tamē ᷓtum ad ſpeciem ⁊ quātitatem peccati ⁊ etiā ᷓtum ad alias cir­cūſtantias  peccatum magis aggrauant ­cut multa grauioꝛa peccata ſunt ſecuta ita et inter illa oia maleficoꝝ excedūt q etiā cla­rius ex uob educit᷑. Nam cut vnū pec­catū icit᷑ maius altero vel cauſalitate vt pec​catū luciferi. vel generalitate vt peccatū ade. vel efoꝛmitate vt peccatū iude. Uel ifficul​tate remittendi vt peccatū in ſpūmſanctum. Uel ꝑiculo vt peccatū ignoꝛātie. Uel inſeꝑa​bilitate vt peccatū cupiditatis. Uel pꝛonita­te vt peccatum carnis. Uel iuine maieſtatis offenone vt peccatū idolatrie ⁊ infidelitatis Uel expugnandi ifficultate vt ſuꝑbia. Uel mentis cecitate vt ira. Jta ⁊ poſt peccatū luci​feri oia alia peccata maleficoꝝ oꝑa excedūt tam in efoꝛmitate crucifixū abnegantes. ᷓ ⁊ pꝛonitate ſpurcitias carnis cū emonibus exercentes. Ac mentis cecitate in oe nocu­mentū tam animaꝝ quam coꝛpoꝝ hominū ⁊ iumētoꝝ toto malignitatis ſpiritu ebachā­tes. ꝓut ex ſupꝛadictis patuit. Q etiā iuxta Jdo. nomen oſtendit. Dicūtur e malefici ob facinoꝝ magnitudinem ⁊c̈. vt ſupꝛa pa­tuit. Deducitur ⁊ ex iſto. Nam cum uo ſunt in peccato auero ⁊ ↄuero. Juxta illud Au​guſtini. Peccatum eſt ſpꝛeto incommutabili bono rebus mutabilibus inherere. Et ipſa etiaʒ auero a eo t tanᷓ foꝛmale cut ia conuero tanᷓ materiale. Jdeo tanto aliq peccatum eſt grauius quanto magis homo per ipſum a eo ſeparatur. Et quia per infi­delitatem homo maxime a eo elongatur. iō ⁊ maius omnibus peccatis maleficium infi­delitatis exiſtit. Et hoc eclaratur per nomē heres quod eſt etiam apoſtaa a fide mul ⁊  tota earum vita peccatum eſt. De pꝛimo. Nam cum peccatum infidelitatis cōſtat in renitendo fidei. Et hoc poteſt upliciter fieri vel quia renititur fidei nondum ſuſcepte aut ſuſcepte. Si pꝛimo modo tūc eſt infidelitas paganoꝛum ſeu gentilium. Si ſecundo mo​do tunc iterum upliciter. quia aut renititur chriſtiane fidei ſuſcepte in figura aut in ipſa manifeſtatione veritatis. Pꝛimo modo ē in­fidelitas iudeoꝛum. Secūdo modo infideli​tas hereticoꝝ. Unde patet  heres malefi­carū inter tres ſpecies infidelitatis graui­ma exiſtit. quod etiā ratione ⁊ auctoꝛitate cō­pꝛobatur. Nam. ij. Petri. ij. icit᷑. Melius erat illis viaʒ veritatis nō cognoſcere ᷓ poſt cognitam retroꝛſum conuerti. Ratione. Nā cut grauius peccat qui non implet quod ꝓ​mit ᷓ ille qui non implet hoc quod nunᷓ pꝛomit. Jdeo infidelitas hereticoꝝ qui pꝛo​fitentur fidem euangelij ⁊ tamen ei renitun­tur coꝛrumpentes ipſam grauius peccant ᷓ iudei ⁊ pagani. Et iterū. Judei grauius pec­cant ᷓ pagani quia ſuſceperūt fidei chriſtia­ne figuram in veteri lege quā male interpꝛe­tantes coꝛrumpūt quod pagani non faciunt ideo etiam ioꝛū infidelitas eſt grauius pec­catum ᷓ infidelitas gentilium qui nunᷓ fi­dem euangelij ſuſceperunt. De ſecundo  ⁊ apoſtate nuncupantur. Nam m Tho. ſe. ſe. q. xij. Apoſtaa impoꝛtat quandā retroce­onem a eo ⁊ religione  fit per iuerſos mo­dos quibus homo coniūgitur eo. vel per fi​dem. Uel per ſubiectam ad obediendum vo​luntatem Uel per religionem. et clericatum. Secunduʒ quod etiam icit Raymūdus ⁊ Hoſtiē.  apoſtaa eſt temerarius a fidei ſta​tu vel obedientie vel religionis exceus. Et cum remoto pꝛioꝛi remouetur poſterius ſed non econuerſo. Jdeo ⁊ pꝛima alias uas ex­cedit. ſcilicet apoſtaa a fide pꝛecedit a religi​one. e qua. xlviij. iſt. quantūlibet. ⁊. xvi. q. i. legi nō ebet. Tamē m Ray. nō iudicatur

e f iiij