Nunc post multōs diēs Carolus ūnum amlcum novum in Cermāniā habet. Amīcus est servus qu tēctum medicī cūrat. Sonus linguam Carolī intellegit nam ōlim in Americā habitāit Hodiē nōn labōrat, sed cum Carolō per silvam errat. Puerī duōs equos nigrōs habent. Ei celeriter ad silvam cur- Punt, Carolus equum suum incitat quod Ire celeriter cupit. Via est lāta et facilis et mox puerī in silvā sunt. Nollae bāstiae perīculōsae hic errant nam silva nōn est locus perīcu- lōsus. Bēstiae ferae, sed parvae per tōtam silvam errant. Servus nōmina omnium bēstiārum scit. Grātum est Carolō cum amīco novō per silvam errāre. Ubi rūri est, laetus est. Tōtum diem servus et Carolus in silvā manent. Cum est tempus domum re, puerī aliā viā eunt. Servus locum qul ōlim erat domus barbarōrum mōnstrat. Ubi barbari dormiebant, oppidum antīquum expugnātum et delētum est. Multī barbarī vulnerātī et necāti sunt. Cēterī quī servūti sunt in vincula iacta sunt. Carolus hās fābulās laudat et servō aliās fābulās dē barbarīs qư ōlim in patriā suā habitābant nārrat. Nunc equī nigrī sē nōn celeriter movent. Diēs longus fuit sed grātus. Servus ā Carolō ad Americam invītātur. Facile nōn erit ad Americam Ire, nam servus magnam pecūniam nōn habot. Nocte Carolus epistulam ad Cassium scrībit. Haec dīcit: "Mox Italiam visitābimus. Italia erit mihi omnium terrārum grātissima. Cēterās terrās laudō, sed Italiam amō. Amīcus neus novus est puer Germānus quem laudo. Nunc est tempus ad Italiam Ire parāre. Vale, Cassī.”
