Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/173

V. ii

EVNVCHVS

PY. conservam! vix me contineo quin involem in
 860capillum, monstrum: etiam ultro derisum advenit.
TH. abĭn hinc, insana? PY. quid ita? vero debeam,
credo, isti quicquam furcifero si id fecerim;
praesertim quom se servom fateatur tuom.
TH. missa haec faciamu’. non te dignum, Chaerea,
 865fecisti; nam si ego digna hac contumelia
sum maxume, at tŭ ĭndignu’ qui faceres tamen.
neque edepol quid nunc consili capiam scio
de virgine istac: ita conturbasti mihi
rationes omnis, ut eam non possim suis
 870ita ut aequom fuerat atque ut studui tradere,
ut solidum parerem hoc mi beneficium, Chaerea.
 
CH. at nunc de(h)inc spero aeternam inter nos gratiam
fore, Thai’. saepe ex hui(u)smodi re quapiam et
malo principio magna familiaritas
 875conflatast. quid si hoc quispiam voluit deus?
TH. equidem pol in eam partem accipioque et volo.
CH. immo ita quaeso. unum hoc scito, contumeliae
me non fecisse causa, sed amoris. TH. scio,
et pol propterea mage nunc ignosco tibi.
 880non adeo inhumano ingenio sum, Chaerea,
neque ita inperita ut quid amor valeat nesciam.
CH. te quoque iam, Thais, ita me di bene ament, amo.
PY. tum pol tibi ab ĭstoc, era, cavendum intellego.
CH. non ausim. PY. nil tibi quicquam credo. TH. desinas.