Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/49

IV. i

ANDRIA

idnest verum? immo id est genus hominum pessumum in
 630denegando modo quîs pudor paullum adest;
post ubi tempu’ promissa iam perfici,
tum coacti necessario se aperiunt,
et timent et tamen res premit denegare;
ibi tum eorum inpudentissuma oratiost
 635“quis tŭ es? quis mihi es? quor meam tibi? heus
 proxumus sum egomet mihi.”
at tamen “ubi fides?” si roges,
nil pudet hic, ubi opus [est]; illi ubi
 638ª nil opust, ibi verentur.
sed quid agam? adeon ad eum et cŭm eo iniuriam hanc expostulem?
 640ingeram mala multa? atque aliqui’ dicat “nil promoveris”:
 multum: molestu’ certe e͡i fuero atque animo morem gessero.
 PA. Charine, et mĕ ĕt tĕ ĭnprudens, nisi quid di respiciunt, perdidi.
CH. itane “inprudens”? tandem inventast causa: solvisti fidem.
PA. quid “tandem”? CH. etiamnunc me ducere istis dictis postulas?
 645PA. quid ĭstuc est? CH. postquam me amare dixi, conplacitast tibi.
heu me miserum qui tuom animum ex animo spectavi meo!