Pagina:Patrologia Graeca 001.djvu/120

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

et lingua sua "mentiti. sunl ei: cor autem. ipsorum non erat rectum. cum eo; mec fideles habiti sunt in testamento. ejus[1]. Muta fiant. labia dolosa[2], [Disperdat Dominus. universa labia dolosa, et] linguam magniloquam, qui dixerunt: Linguam nostram magnificemus; labia nostra apud nossunt; quis noster Dominus est? Propter miseriam inovyum, et gemitum pawperum nunc exsurgam, dicit Dominus: ponam in salute, fiducialiter agam in eo[3].


CAPUT XVI.


Christus enim eorum est qui hamiliter de se sentiunt, non eorum qui supra ovile ejus efferunt sese. Sceptrum majestatis Dei, Dominus noster hristm8 Jesus, non venit in jactantia arrogantiæ neque superbi:e, etiamsi potens sit; sed in humililate, quemadmodum Spiritus sagétus de ipso locutus est. Ait quippe: Domine, quis credidit auditui nostro? ei brachium Domini cui revelatum est? Annuntiuvimus quasi pqrvulum in conspectu ejus; sicul radix, in terra sitienti: quoniam non est species ei, neque gloria: el vidimus eum, et non habebat speciem neque decorem; sed species ejus inhonorata,

deficiens pra specie hominum. Homo in plaga et do-

  1. Psal. lxxvii, 36, 37.
  2. Psal. xxx, 19.
  3. Psal. xi, 4-6.