S. LfiONlS MAGNI E P l S t O L i E .
ftii
fffnSiia usurfjatioiie comftiitti, iriodis omnibus consti- A EPfStOLA t C L X i X . fao suumoreri. * De 1 4 3 1 poenitentia scilicet quae 1 AD UMMBU AOOOSTOHi a fidelibus postulatur, Ie tfe siriguloruro peccatorum Mmtsit. -°-hB* efmto TinietkW Mlm ab Aletangenefe, libelfo scripia professio publice recitetur, drina Ecctesia, et cathoUco prcesule in ejuttocm cum reatus conscientiarum sufficiat solis sacerdotieligendo. — II. Et fidei integritatem et probmed htOrnht ih Mcctttdtt tbhutri. -± H l . Iihpium jgf*4 I)U8 irimcari confessione secreta. * Quamvis euim tumi etsi fida efu4 fefte itoegra, tittiiui non poste. jrteniiudo fldei videatur esse laudabilis, quae propter L B O episcopus L B O N I Aogusto. Dei limorem apud homines erubescere non vereCif. 1. — S i gloriosum pieutis vestne in ftdet tor,lamen quia rion omnium bujusmodi sunl peccata, defensione proposttum tanta prosequi lande iii ea, qtff flteftitcntiam poScunt, non timeant pu> cupiamus, quantam rerum ipsarum magnitode er> blicare, removeatur tam iinprobabilis consuetudo, poscit, inveoiemor imparea in actione gratiarojsi nc inufti a poenilentiae remediis arceautur, dum aut si nostri tantum oris angustiis universalis Ecdesiu erubescunt aut metuunt inimicis suis sua lacta reiefafi, quibus possint legum coristilutione percelli. gaudia celebremus. Sed dignius illrus remonerrtts Sufficit enim illa confessio quae primum t)eo offer vestris actibus meritisque "servabitur, in eojos csosi (ur, i tuni etiam sacerdoti, qui prodelietis poeniten- Jj et specrali ezcellitis animo, et oputo trittmshstis tium precator accedit. Tunc enim demum plures ad eventn » ckatae sjtori». Sehrt igituf demeette vestra poenitentiam poterunt provocari, si fwpuli auribus omnes Ecclesfas Dei 6uri» laude vd*ira ezsulure psnon publicetur conscientia confttentis. Jbatum prtriter et laeuri, quod ab Alezandrinae Ecclesix jugo die nonas Martii, Recimere consule. improbus parricida depulsus est; et popuius 6et, ed c
4
k
e
1
r
B
- U a nostri codd. diversarum licet colleclionum
corisiantcf exnibent cum exemplis Meflini atqiie S i Cfiatrcfi. IU etfafn iefcit arrtiqntofmo* aoctor cofleetioftis Heroralliam cudh-fs a iseabo Petit editi poet Theodori Poanitentiale cap. 68, pap. 257. I u qu >qoe editiones oumes Quesneilo anienores, quae solum (ffo icWcet habent videtickt, et aftte voces a fidtlibUs tfddtffft fie, nt «rfdrtnr fn Tet. Hfep. ae Ifld. et m diohus oollect. 21. Quesnellua ferbs, 9e pcenitentia .seiticei (aut videlicct) quce a pdelibns posiulatur expunxif; quippe^tur, inquir. in posliI(a tituti autmaroindtis annoiaiionis vice fuisse irtatcaiit eodices ftwr. Quoe codfces intellrgat, aut chf ex iiadem titulum C Tel marginalem annnutionetn indicajam elicuerit, igrioramus. Nostra sanc exeriiplatia licet veiustissima, et diversae originis sint, ea verba praeferfjrtt fh tette; quod annotetionem te tituluni exciudit. Q u * euim ex margine aiicubi irrepserunt in textum. si in pfunbus mss. libris a»qne inveniantiir inserta. ii fere, ne dicam semper, ad eamdem colleclionem pertinebunt. vei si diversarum collectionum sint, ab alia vetustiore nnvnes originen ducent. Ila eadem addiHmeifia, steuti el tidem saltos, ac eaedem arbitrariae lectioues, qua3 reperiuntur in cod. Vat. Hisp. originis <laHicana? reperitinlur non solum in omnibus codicious Hispano Gallicanjs^ sed etiam in Isidorianis, ahisque eollectionum 11,21, e t c , qui ex Hispanka Gailieanae originis prodeuul; nec Umen inveniuntur in aliis exemplaribus quae aiiam originem habent. In casu autem prcseoti duo salteni sunt fontes diversi ex qu.ibus haec epislola defivata fuit: a l ter est collectio Hispanica, alter vcro ille ex quo ab euctore coilect. 2 i eadem epistola sumpu fuit: unde ln codicibus*bujus postrem;« collectionis deest chronica notatio, quae in aliis ex Hispaniqa profectis re{ peritur. Cum ergo in utriusque originis exeiiiplaribus eadero verba iegantur, de assumento inducto suspicari non possumos. Enimvero haec verba, si bene ezpendantur superflua noo sonl. Praesumptio enim quam Leo submoveri jubet versabalur circa poenitentiam, cum Udeles petehant: quippe noiiiiulli pa* stores nimium ezcedentes, inler painilentijc opera neccatorum publicationem praecipiebant. Hac menle De vcsnitentia scilket «dem signilicat ac Quod atiinet att pcenitentiam; et lum exclusa particula iio, ne vetantis vim habet, ac sententia oplirae constat. Qttesnellus, laudatis verbis ezpuuclis, sic prosequilur: Ne vidcttcel de einaulorum, etc.» ubi videticet nuliies %
t
1
4
nostri codicis auctoriute fulcilpr. Deio Meriinos 6t Sichardus cum ms. vinaebori. Hisp habent Hbtltit: >rt. Hisp. et Isid. et s4H eoflect. f t , HbedH. P<nM publieetur pro pubiiee reciSetur anod Quesnellum, nee aulem in nostris codd. Deinde Merlinus delet toht: et cum Sichardo atque cum VaL collect. 2 4 prefert indicare. Bx hofj rOtem texid pahrfi eotti|iuir in ipsa pcenrtentia pabiioa peceetonnn conieeeiofiem tsmdb secreum, i u ut pcejtiieiniae causae l a t e r e n t ; nec omnia saltem peccata ipsorum poenitenlium manifesu> Hone ifl prjbllcum prodilsse. t De Poenit., dist. t. Quanivli ftinthAo, c. 8f. « Cod. Vindebnn. tftstt., rtott verentur. Deln a(ad Sichardurh, tnda nort orttrild petcata hnjuemodl f*a', ut ea sicut pamitentia publica poscit teliHi pnbiicm^
- Ita ccfdices QeesneHi et neetria eltm eeltioeei,
quce. • • Alias, reterare. ^ . f De Poenil., Sufficit pcenitentta, d. o l . s Sichardus, tunc etiam sacerdoe pro deUetis neattensium, etc. Mot neeedat in f m r f B u t l k nms. Deta V a l . Hisp. e| lsid. deleot demum* Quesnellus in margine : A l . , poenitentie. t Alias 157. Scripta 17 Junii an« ) Quinque sequentes epiatolae i n unn coUectiooCj inveniuiitur, quam Avellanam in prsciatione vocavimua. Quesneilus nulium eodicem r e n e r t t ; nnde siiqua ex conjectura corrcxiij rejecta nd margineai rulgala editorum lecliorie. Nes plnrm ezempisria oonsuiere potuimus, quae uacti snmus i a biblietbecis Vaticana, Angelica et Veneta S. M a r c i . Vulgati, quanta. Emendationem siqrge sitcodn S. III, 9. bibliolhecae Angelicas p a l r u m eremiunorum S. Augustini Romae. Vulgatam lectionem, quam ornnee codices pra> ferunt, revocavimus, neque e n i m neoesearie Tieetor emendatio Qucsnelli, dignior. Erat in vulgatis Leonis, servmbatur, u t i in deobns codicibus S. Marci, et in V a l . 5 7 8 7 . Quesnellus et conjectura emendavit servatur. S e d mclius nos ex antiquissimo Vat. 4961, et ez m a . Angelicss iectionem in editione Gonciliorum receptain nra?tuliians. Erat in edilis glorice. Hinc Quesnellus in postilU suspicatus est forte prp glorhe tegendum Gtoriesis^ me Auguste, ut alibi. Hane rerp £onjecturam exeie* dont Tetustiores codices vat. nent, clarte glorim. 9
k
1
n
