PRAEFATIO.
Operaene pretium fuerit rursus in lucem
proferre quae inde ab anno M. D. XXXIII. homo nemo
retractavit, iure dubium potest videri ei, qui ex
voluntate tantum alienius putat pependisse hoc neque ex
facultate occasione data. Jam qui primus Procli
commentarios edidit, Simon Grynaeus, uno tantum
eodice adiutus, quem Oxonii Joannem Claymundum
candide sibi suppeditasse dicit, audacior rem est
aggressus. Editi enim illi erant, ut Barocii utar
verbis, perinde ac si editi nunquam fuissent. Eademque
querela sonat ex illorum libris, quicunque graece
studebant legere, quae tradidisset Proclus seu de
philosophiae placitis seu de rebus mathematicis vel
geometricis, quae ipse et philosophus et geometra in
his commentariis protulisset.
Egregia quidem his subvenit Barocius enucleans difficiliora, emendans mendosa, explens lacunosa, addens desiderata, interpretans latine cuncta. Idem, si voluisset, Proclum graecum videtur potuisse restituere. Nam divina providentia factum esse laudat, ut in insula Creta vetustissimum exemplar ad manus suas perveniret; ex quo exemplari et ipso pluribus in locis imperfecto impressum illud quoad posset diligenter se emendavisse dicit. Bononiam profectus invenit duo exemplaria manu scripta, alterum in bibliotheca S. Salvatoris alterum in bibliotheca Fabricii Garzoni, medicam facultatem publice in Bononiensi Gymnasio profitentis, atque ex his omnibus exemplaribus quoad fieri potuit unum fecit integrum, quod e graeca lingua in latinam convertit,
