XV SEPTEMBRIS MDCCCLI.
S. S. DOMINI NOSTRI PII IX
ALLOCUTIO
IN CONSISTORIO SECRETO l5 SEPTEMBRIS l85l HABITA.
Venerabiles Fratres,
Quibus luctuosissimis perturbationibus et calamitatibus ob tristissimas rerum conversiones multos per annos inclyta Hispana natio de catholica Ecclesia, et hac S. Sede tot illustribus, gloriosissimisque factis optime merita, miserandum in inodum fuerit exagitata, quseque gravissima, et nuuquam satis deploranda mala amplissimi illius regni Ecclesiis, Episcopatibus, Capitulis , Monasteriis, cunctoque Clero, Populoque fideli incubuerint, et quae saeva deinde clades Catholicam Religionem, Sacrorum Antistites, ecclcsiasticosque viros afflixert, divexarit, quaeque adversus sacratiora Ecclesiae jura ejusque bona, libertates, et adversus hujus Apostolicae Sedis dignitatem, auctoritatemque ibidem fuerint perpetrata, universo, qua late patet, terrarum orbi, ac vobis multo magis compertum, exploratumque est, Venerabiles Fratres. Atque optime scitis quanta cura, et studio rec. mem. Gregorius XVI Praedecessor Nosler expostulationes, querimonias, preces adhibuerit, nihilque intentatum reliquerit, ut afflictis illic, ac prostratis religionis rebus succurreret, mederetur, et consuleret. Neque ignoratis, qua sollieitudine Nos, vix dum, licet immerentes, inscrutabili Dei judicio in ejusdem Decessoris Nostri locum suffecti, et in hac sublimi Principis Apostolorum Cathedra collocati fuimus, praxipuas paterni animi Nostri curas , cogitationesque ad clarissimam illam nationem convertimus, quo ecclesiasticas ibi res, quantum fieri posset, ad sacrorum Canonum normam compouere, et inflicta Ecclesiae vulnera sanare possemus. Quamobrem postquam certiores facti fuimus, precipuas quasdam, ac potiores conditiones, et cautiones a Nobis antea procriptas fuisse admissas, ac in tuto positas, carissime in Christo Filiae Nostrae Mariae Elisabeth postulationibus alacri ac libentissimo animo obsecundantes, ad eam, ut probe nostis, misimus Venerabilem Fratrem Joannem Archiepiscopum Thessalonicensem opportunis facultatibus, et instructionibus munitum, qui apud ipsam Catholicam Majestatem Apostolici Delegati, ac deinde suo tempore Nostri, et hujus S. Sedis Nuntii munus obiret, omnemque suam operam ecclesiasticis ibi negotiis tractandis, ordinandis, sedulo ac sollicite impenderet. Ac meministis, Venerabiles Fratres, nihil Nobis potius, nihil antiquius fuisse, quam illius Regni Ecclesias legitimo Pastore a longo jam tempore pene omnes misere viduatas idoneis Antistitibus in primis committere, Nostrasque in id curas, Deo bene juvante, et ipsius carissimae in Christo Filiae Nostrae opera, non levi certe animi Nostri consolatione optatum exilum habuisse.
Jam vero vobis significamus Nostras sollicitudines pro aliis sacris, ecclesias-
