436 ALLOCUTION DE PIE IX.
et summopere reclamamus eo prorsus modo, quo contra similes ausus et
violatioues alias protestati sumus.
Haec autem moderna civilitas dum cuique acatholico cultui favet , ipsosque infideles a publicis muneribus obeundis minime probibet , et catholicas scbolas illorum filiis recludit, irascitur adversus Religiosas Familias, adversus Instituta catholicis scholis moderandis fundata, adversus quamplurimos cujusque gradus ecclesiasticos Viros amplissima etiam dignitate insignitos, quo rum non pauci vitam in exilii incerto aut in vincubs misere agunt, et adversus etiam spectatos laicos viros, qui Nobis et huic Sanctae Sedi addicti religionis justitiaeque causam alacriter defendunt. Hoec civilitas dum acatholicis institutis ac personis subsidia largitur, catholicam Ecclesiam justissimis suis possessionibus spoliat, et omnia adhibet consilia ac studia ad salutarem lpsius Ecclesiae efficaciam imminuendam. Insuper dum omneni tribuit liberlatem qnibusque verbis et scriptis, quse Ecclesiam omnesque ipsi ex corde devotos aversantur, ac dum licenliam animat, abt et fovet, eodem tempore se omnino cautam moderatamque exhibet in reprehendenda violenta et immiti interdum agendi ratione contra eos adhibita, qui optima vulgant scripta , et omnem in puniendo exercet severitatem, si ab bis moderationis fines vel leviter peseteriri arbitretur. Hujusmodi igitur civilitati possetne unquam Romanus Pontifex amicam protendere dexteram, ct cum ea foedus concordiamque ex animo inire? Vera rebus vocabula restituantur, et haec Sancta Sedes sibi semper constabit. Siqiudem ipsa verge civilitatis continenter fuit patrona etaltrix; atque historiae monumenta eloquentissime testantur ac probant, omnibus aHatibus ab eadem Sancta Sede in disjunctissimas quasque et barbaras terrarum orbis regiones veram reciamquc fuisse invectam morum bumanitatem , disciplinam, sapientiam. At cum civilitatis nomine velit intelligi systema apposite comparatum ad debilitandam ac fortasse etiam delendam Cbristi Ecclesiam, nunquam certe quidem haec Sancta Sedes et Romanus Pontifex poterunt cum hujusmodi civditate convenire. « Quae enim, » uti sapientissime clamat Apostolus, « participatio justitiae cum iniquitate, aut qua? societas luci ad tenebras? « Quae autem conventio Christi ad Belial [1] * ? » Qua igitur probitate perturbatores, et seditionis patroni suam vocem attollunt ad exaggerandos conatus frustra ab ipsis adbibitos, ut se cum Romano Pontifice componant? Hic enim, qui suam omnem vim haurit ex aeterna? justitiae principiis, quonam pacto posset illa unquam deserere, ut sanctissima debilitetur fides, atque ideo Italia in discrimen adducatur amittendi maximum suum splendorem et gloriam, qua undeviginli ab hinc soeculis refulget ob centrum et sedem, qua praestat, catholicae. veritatis? Neque objici potest, hanc Apostolicam Sedem in rebus civilis principatus clausas babuisse aures illorum postulationibus, qui liberiorem administrationem exoptare significarunt. Ut vetera omittamus exempla, de hac nostra infelici aetate loquemur.
Ubi enim Italia a legitimis suis Principibus liberiores institutiones obtinuit,
- ↑ Epist. II. ad Corinth. c. vi, 14, 15.
