Pagina:Recueil des allocutions consistoriales, encycliques et autres lettres apostoliques des souverains pontifes Clément XII, Benoit XIV, Pie VI, Pie VII, Léon XII, Grégoire XVI et Pie IX .djvu/92

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

80 BREF DE PIE VI.

terit, cum necessilas adiget, sibi suffraganeum seu coadjutorem adsciscere, siquidem ci, quod ad vitam dignitatemque tuendara conveniat, ex Ecclesiae fructibus suppcditare non valebit. Quam certe necessitatem non rarocontingere in dioecesibus novimus, vel ob provectam Episcopi aetatem, vel ob male affectam ejus valetudinem, ut quiclamLugdunensis Arcbiepiscopus ob ejusmodi causam, et petierat a Pontifice, et obtinuerat suffraganeum , assignata eidem congrua ex arcbiepiscopalis mensae proventibus [1]*. Cum jam viderimus, dilecti Filii nostri, et Venerabiles Fratres, valdeque mirati simus decretam istbic esse praecipuorum disciplinee ecclesiasticoe articulorum immutationem, suppressionis nempe, divisionis, eterectionis episcopalium sedium, nec non sacrilegae Episcoporum electionis, quaeque ex iis damna consequantur, nonne idem ob easdem rationes sentiendum erit de parochiarum suppressionibus, ut vos ipsi in vestra expositione jam animadvertistis? Sed facere non possumus, quin bic adjungamus, quod, praeter commissum provincialibus conventibus munus distribuendi, prout ipsis visum fuerit, suos paroeciis fines, in maximam Nos etiamadduxit admirationem innumerabilis earum suppressio, cum jam nationalis decreverit conventus, ut in urbibus, aut oppidis, in quibus sex capitum millia tantummodo censeantur, non nisi una constitueretur parcecia. Et quo unquam modo unus parocbus sufficere tanto curando populo poterit? Quamad rem opportunum bic videtur referre cardinalem Conradum a Gregorio IX, ad praesidendum Coloniensi Synodo delegatum, hisce verbis interrogasse quemdam, qui aderat parochum, quique vehementer contendebat, ne illuc Fratres ordinis Praedicatorum inducerentur : « Quis est nu« merus hominum in parcecia tibi subditorum ? » Cum ille esse novem millia respondisset, tum Cardinalis admiratione iraque commotus: « Quis es, inquit, tu miserrime, qui tot millibus sufficis debitam gubernationis curam impen« dere? Nescis, hominum perditissime, quia in illo debes tremendo judicio, ante tribunal Christi, de his omnibus respondere? Et tu, si tales habes vica« rios (Fratres Praedicatores), querularis, qui onus tuum gratis relevent, sub cujus pondere nescius conquassaris : quia igitur ex hac querela indignum te cura omnimode judicasti, ideo privo te omni beneficio pastorali [2] 2 . » Et quamvis illic de novem homiuum millibus agebatur, hic vero, nimirum a conventus decreto, sex tantummillia unius parochi curae tribuantur, nihilo tamen minus quis non fateatur talem etiam numerum longe longeque unius parochi vires excedere, ac consequi propterea debere, ut multi ex parochianis necessario priventur spiritualibus subsidiis, pro quibus ad regulares, qui jam suppressi sunt, confugere non valebunt? Transimus jam ad bonorum ecclesiasticorum invasionem, ad alterum scilicet errorem Marsilii Patavini, et Joannis de Janduno damnatum in constitutione Joannis XXII [3]3 ,etlonge ante decreto S.Bonifacii I Papae, a pluribus relat.[4] 4 Nulli licet ignorare, quod omne, quod Domino consecratur , sive fuerit

homo, sive animal, sive ager, vel quidquid fuerit semel consecratum, sanc« tum sanctorum erit Domiuo, et ad jus pertinet sacerdotum. Propter quod

  1. Benedictus XIV, de Synod. dicec., lib. XIII, cap. xi, n° 12.
  2. Abraham Bzov. Annal. Eccles. ad ann. 1222, § 6, edit. Colon., 1621.
  3. Apud Rainald. ad ann. 1327, n° 28 ac seq.
  4. Apud Coustant., pag. 1050, n° 3.