Non. 124, 14 ‘icit significat percutit, ab ictu ...’ (Naeuius] in equius Leid.).
.. manubias súppetat pro mé ..[2]
Non. 138, 17 ‘manubias, manus exubias.’
Suo sónitu claro fúgoriuit Iúppiter.[3]
Non. 110, 17 ‘fulgoriuit, fulgorem fecit uel fulmine afflauit. N. Sanea...’ (Danae Junius).
Numquam hódie effugies qín mea moriarís manu.[4]
Macrobius Sat. VI 1, 38 ‘Vergilius (Ecl. 3, 49): numquam hodie effugies, ueniam quocumque uocaris. Naeuius in equo Troiano ...’
Túnc ipsos adóriant, ne qui hinc Spártam referat núntium.[5]
Priscianus p. 801 P. ‘adorior et adorio ... Naeuius in Hectore proficiscente ...’
Laétus sum laudári me abs te, páter, a laudató uiro.
15 Cicero Tusc. disp. IV 31 , 67 ‘aliter enim Naeuianus ille gaudet Hector: laetus ... aliter ille apud Trabeam.’ Idem
- ↑ quam Delrio quamne conieci quondam H1 quandam φ flumine W
- ↑ suppetias x prone conieceram
- ↑ fulgorauit H1.
- ↑ moriaris manu scripsi manu moriare ω, quod qui tenere volet aut octonarium in fine mutilum aut duorum versuum frusta n. h. e. q. mea manu | moriáre dimetiatur.
- ↑ adoriam x qui G. Hermannus Elem. d. m. p. 633 quis ω referant χ