Pagina:Ribbeck - Scaenicae Romanorum Poesis Fragmenta, Vol 1, 1897.djvu/21

E Wikisource
Haec pagina emendata est
IX

..... quae quondam fúlmine icit Iúppiter[1] 10

 Non. 124, 14 ‘icit significat percutit, ab ictu ...’ (Naeuius] in equius Leid.).

X

.. manubias súppetat pro mé ..[2]

 Non. 138, 17 ‘manubias, manus exubias.’

XI

Suo sónitu claro fúgoriuit Iúppiter.[3]

 Non. 110, 17 ‘fulgoriuit, fulgorem fecit uel fulmine afflauit. N. Sanea...’ (Danae Junius).

EQVOS TROIANVS

Numquam hódie effugies qín mea moriarís manu.[4]

 Macrobius Sat. VI 1, 38 ‘Vergilius (Ecl. 3, 49): numquam hodie effugies, ueniam quocumque uocaris. Naeuius in equo Troiano ...’

HECTOR PROFICISCENS
I

Túnc ipsos adóriant, ne qui hinc Spártam referat núntium.[5]

 Priscianus p. 801 P. ‘adorior et adorio ... Naeuius in Hectore proficiscente ...’

II

Laétus sum laudári me abs te, páter, a laudató uiro.

 15  Cicero Tusc. disp. IV 31 , 67 ‘aliter enim Naeuianus ille gaudet Hector: laetus ... aliter ille apud Trabeam.’ Idem

  1. quam Delrio quamne conieci   quondam H1 quandam φ   flumine W
  2. suppetias x   prone conieceram
  3. fulgorauit H1.
  4. moriaris manu scripsi manu moriare ω, quod qui tenere volet aut octonarium in fine mutilum aut duorum versuum frusta n. h. e. q. mea manu | moriáre dimetiatur.
  5. adoriam x   qui G. Hermannus Elem. d. m. p. 633 quis ω   referant χ