.. trionum híc moderator rústicus[1]
Isidorus Orig. XII 1 ‘hunc’ (sc. bouem) ‘Latini trionem uocant ...’
Odí summussos: proínde aperte díce quid sit, quód times.[2]
Pauli Festus p. 299 M. ‘summussi murmuratores. Naeuius odi, inquit, summussos ... sit.’ Apud Festum p, 298 M. haec apparent: ‘....ussi dicebantur .... Naeuius odi, inquit ...... inde aperte dice ...... times.’
Quam númquam uobis Grái atque bárbari[3]
XI. XII Cicero Orat. 45, 152 ‘nobis ne si cupiamus quidem distrahere uoces conceditur; indicant ... onmes poetae praeter eos, qui ut uersum facerent saepe hiabant, ut Naeuius: uos qui’ e. q. s. ‘et ibidem: quam numquam’ e. q. s.
Vos quí adcolitis Hístrum fluuium atque álgidam[4]
Sérua ciues, défende hostes, cum potes deféndere.[5]
Non. 277, 21 ‘defendere, depellere.’
- ↑ meorum addi potest trion///um Mon. trionem Par. an hic est?
- ↑ dice id quid sit Ed. Becker in Studemundi stud. I 174 quod supplevit Vrsinus
- ↑ grati Abrinc. graia Flor. Graieis Ritschelius nov. exc. Plaut. I 113
- ↑ ques vel queis vel quis Ritschelius l. l.
- ↑ o qui te serua B, in quibus olim adnotavi varia latere posse velut: opitule, acriter, aequiter. Vahlenus ociter scripsit. Possit quispiam etiam de fabulae nomine pleniore cogitare, e. c. Achille priore, nam equite, quod statim in mentem venit, nihili est; hospite, qui legatos excipiat, nimis artum fabulae orbem circumscribere videtur
