Haec pagina emendata est
6
ornithogonia.
Vere legenda avibus sedes: me iudice, parva
Apta domus; sit cella super quae culmine totis
Emineat tectis, orienti obnoxia soli, 10
Quam novum eoo rediens de litore lustret
Luce sua Phoebus, forbiusque immissus apricis
Excisset, foveatque lares; ubi largior aether,
Unde virescentes pateat prospectus in agros.
Retia cumprimis patulis memor adde fenestris,
Qua pergratus, ubi ferventior ingruit aestus,
Ventus eat redeatque, avibus solatia fessis.
Tali intus thalamo suspende cubilia circum,
Vimineas pulchro disponens ordine capsas,
Ostiola obiiciant radiis quae luci hiantes, 20
Gossipii possint ubi texere stamine nidos.
