Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/61

E Wikisource
Haec pagina emendata est

Te, redeunte die, dum miror! Scilicet haud hoc
Pulchrior ille dies risit, quum primitus orbi
Effulsit lux alma, soloque inspersa recenti
Florea prata, comas nemorum, segetesque virentes
Extudit: antiqui, humanum genus unde, parentis
Haec erat illa quies, haec omnis nescia labis
Vita, Dei laeta imperiis et munere terrae.
Alta petens, invectus equis efflantibus ignem,
Puniceo aethereum conscendit tramite coelum
Hadriacis emersus aquis sol: inde colores 30
Mille trahunt varios res, immensumque per aequor
Cernere caeruleos late est clarescere tractus,
Atque omnem tremere undivago sub lumine pontum.