SI quis heres, cujufcunque fuerit etatis, pro domino ſuo ſe noluerit marirare, iion compellalur hoc facere, ſed cum ad etatem pervenerit, det domino ſuo, & fatisfaciat ei de tanto, quantum[1] percipere poſſit ab aliquopro maritagio, antequam terram ſuam recipiat, & hoc ſive voluerit ſe maritare, ſive noii; Quia maritagium ejus, qui infra etatem eſt, mero jure pertinet ad dominum feodi.
De narracione deſenſus in brevi de recto ab anteceſſore a tempore Hi Regis ſenioris, anno & die, proviſum eſt, quod de cetero non fiat mencio de tarn longinquo tempore ſet a tempore H. Regis Avi noſtri ; & locum habeat iſta proviſio ad Pentecoſten, anno viceſimo primo, & non ante ; & brevia prius impetrata procedant. Brevia mortis anteceſſoris, de nativis, & de ingreſſu, non excedant ultimum reditum domini Regis Johanns [Patris noftri[2]] in Arigliam. Brevia Nova diſſeiſine non excedant primam transretacionem domini Regis Henrici, qui nunc eſt in Vaſconiam ; Et locum habeat iſta proviſio a tempore predicto ; & brevia prius impetrata procedant.
AD breve [domini] R. de Baftardia, utrum aliquis natus ante matrimonium habere poterit hereditatem,ſicut ille qui natus eſt poſt, Reſponderunt omnes Epiſcopi, quod nolunt, tiec poſſunt, ad iſtud reſpondere ; quia hoc eſſet contra communem formam eccleſie. Ac rogaverunt omnes Epiſcopi Magnates, ut conſentirent, quod nati ante matrimonium eſſent legitimi, ſicut jlli qui nati ſunt poſt matrimonium, quantum ad ſucceſſionem hereditariam, quia eccleſia tales habet pro legitimis. Et omnes Comites & Barones una voce reſponderunt, quod nolunt leges Anglie mutare, que uſitate ſunt, & approbate[3]
