|
Epicuro, objectum Zenoni. Omnes enim isti dicebant, non
quemadmodum ipsi viverent, sed quemadmodum vivendum ipsis esset. De virtute, non de me loquor, et quum vitiis convicium facio, in primis meis facio ; quum potuero, vivam quomodo oportet. Nec malignitas me ista multo veneno tincta deterrebit ab optimis ; ne virus quidem istud, quo alios spargitis, vos necatis, me impediet quo minus perseverem laudare vitam, non quam ago, sed quam agendam scio ; quo minus virtutem et ex intervallo ingenti reptabundus sequar. Exspectabo scilicet, ut quidquam malevolentiæ inviolatum
sit, cui sacer nec Rutilius fuit, nec Cato ? Curet aliquis an istis dives nimis videatur, quibus Demetrius Cynicus parum pauper est ? Virum acerrimum, et contra omnia naturæ desideria pugnantem, hoc pauperiorem quam ceteri Cynici, quod quum sibi interdixerint habere, interdixit et poscere,
|
