Pagina:Satire (Persio).djvu/82

E Wikisource
Haec pagina emendata est

76

Grandia magnanimus peragit puer. Utar ego, utar,
Nec rhombos ideo libertis ponere lautus,
Nec tenuem solers turdorum nosse salivam.
     Messe tenus propria vive, et granaria (fas est)
Emole; quid metuas? Occa, en seges altera in herba est.
Ast vocat officium: trabe rupta, Brutia saxa
Prendit amicus inops: remque omnem, surdaque vota
Condidit Ionio: jacet ipso in littore, et una
Ingentes de puppe Dei: jamque obvia mergis 30
Costa ratis lacerae. Nunc et de cespite vivo
Frange aliquid: largire inopi, ne pictus oberret
Caerulea in tabula. Sed coenam funeris heres
Negliget, iratus quod rem curtaveris; urnae
Ossa inodora dabit: seu spirent cinnama surdum,
Seu ceraso peccent casias, nescire paratus.
Tune bona incolumis minuas? Sed Bestius urget
Doctores Graios: ita fit, postquam sapere urbi
Cum pipere et palmis venit nostrum hoc, maris expers:
Feanisecae crasso vitiarunt unguine pultes. 40
Haec cinere ulterior metuas? At tu, meus heres
Quisquis eris, paulum a turba seductior audi.
O bone, num ignoras? Missa est a Caesare laurus
Insignem ob cladem Germanae pubis, et aris
Frigidus excutitur cinis: ac jam postibus arma, 45
Jam chlamydes regum, jam lutea gausapa^ captis,
Essedaque, ingentesque locat Caesonia Rhenos,
Dîs igitur, genioque ducis centum paria, ob res