Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/106

106

HORACE,

Versiculos ; vetuit me tali voce Quirinus,
Post mediam noctem visus, cum somnia vera :
In sylvam non ligna feras insanius, ac si
Magnas Græcorum malis implere catervas.
Turgidus Alpinus jugulat dum Memnona, dumque
Diffingit Rheni luteum caput, hæc ego ludo,
Quæ nec in æde sonent certantia, judice Tarpa,
Nec redeant iterum atque iterum spectanda theatris.
Arguta meretrice potes, Davoque Chremeta
Eludente senem, comis garrire libellos
Unus vivorum, Fundani. Pollio Regum
Facta canit, pede ter percusso. Forte Epos acer,
Ut nemo, Varius ducit. Molle atque facetum
Virgilio annuerunt gaudentes rare Camœnæ.
Hoc erat, experto frustra Varrone atacino,
Atque quibusdam aliis, melius quod scrlbere possem,
Inventore minor : neque ego illi detrahere ausim