Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/118

E Wikisource
Haec pagina emendata est
118
HORACE,

Ille velut fidis arcana sodalibus olim
Credebat libris ; neque, si male cesserat usquam,
Decurrens alio, neque si bene : quo fit, ut omnis
Votiva pateat veluti descripta tabella
Vita senis. Sequor hunc ; Lucanus, an Appulus, anceps.
Nam Venusinus arat finem sub utrumque colonus,
Missus ad hoc, pulsis, vetus est ut fama, Sabellis,
Quo ne per vacuum Romano incurreret hostis ;
Sive quod Appula gens, seu quod Lucania bellum
Incuteret violenta : sed hic stylus haud petet ultro
Quemquam animantem, et me veluti custodiet ensis
Vagina tectus : quem cur distringere coner,
Tutus ab infestis latronibus? O pater et Rex
Jupiter, ut pereat positum rubigine telum,
Nec quisquam noceat cupido mihi pacis ! At ille,
Qui me commorit ( melius non trangere, clamo. )
Flebit ; et insignis tota cantabitur Urbe.
Cervius iratus leges minitatur, et urnam :
Canidia Albuci, qulbus est inimica, venenum :
Grande malum Turius, si quis se judice certet.
Ut, quo quisque valet, suspectes terreat, utque
Imperet hoc natura potens, sic collige mecum.
Dente lupus, cornu taurus petit : unde, nisi intus