Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/120

120

HORACE,

Monstratum ? Scævæ vivacem crede nepoti
Matrem : nil faciet sceleris pia dextera : mirum ?
Ut neque calce lupus quemquam, neque dente petit bos :
Sed mala tollet anum vitiato melle cicuta.
Ne longum faciam : seu me tranquilla senectus
Expectat ; seu mors atris circomvolat alis ;
Dives, inops, Romæ, seu fors ita jusserit, exul,
Quisquis erit vitæ scribam color. O puer, ut sis
Vitalis metuo ; et majorum ne quis amicus
Frigore te feriat. Quid ? cum est Lucilius ausus
Primus in hunc operis componere carmina morem,
Detrahere et pellem, nitidus qua quisque per ora
Cederet, introrsum turpis ; num Lælius aut qui
Duxit ab oppressa meritum Carthagine nomen ,
Ingenio offensi, aut læso doluere Metello,
Famosique Lupo cooperto versibus ? Atqui
Primores populi arripuit, populumque tributim ;
Scilicet uni æquus virtuti, atque ejus amicis.
Quin, ubi se a vulgo et scena, in secreta remorant
Virtus Scipiadæ, et mitis sapientia Læli,