Haec pagina emendata est
136
HORACE,
Iratum patruum, vicinos, te tibi iniquum,
Et frustra mortis cupidum, cum deerit egenti
Æs laquei pretium. Jure, inquit, Thrasius istis
Jurgatur verbis : Ego vectigalia magna,
Divitiasque habeo tribus amplas regibus. Ergo
Quod superat, non est melius quo insumere possis ?
Cur eget indignus quisquam te divite ? quare
Templa ruunt antiqua Deum ? cur, improbe, caræ
Non aliquid patriæ tanto emetiris acervo ?
Uni nimirum recte tibi semper erunt res ?
O magnus posthac inimicis risus ! uterne
Ad casus dubios fidet sibi certius ? hic, qui
Pluribus assuerit mentem, corpusque superbum,
An qui contentus parvo, metuensque futuri,
In pare, ut sapiens, aptarit idonea bello ?
