Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/168

E Wikisource
Haec pagina emendata est
168
HORACE,

Mutatus Polemon ? ponas insignia morbi,
Fasciolas, cubital, focalia : potus ut ille
Dicitur ex collo furlim carpsisse coronas,
Postquam est impransi correptus voce magistri ?
Porrigis irato puero cum poma, recusat :
Sume, Catelle ; negat : si non des, optat. Amator
Exclusus qui distat ? agit ubi secum, eat, an non,
Quo rediturus erat non arcessitus, et hæret
Invisis foribus ? Nec nunc, cum me vocet ultro,
Accedam ? an potius mediter finire dolores ?
Exclusit : revocat : redeam ? non , si obsecret. Ecce
Servus non paulo sapientior : O here, quæ res
Nec modum habet, neque consilium, ratione modoque
Tractari non vult. In amore hæc sunt mala : bellum,
Pax rursum. Hæc si quis tempestalis prope ritu
Mobilia, et cæca fluitantia sorte, Iaboret
Reddere certa sibi, nihilo plus explicet, ac si
Insanire paret certa ratione, modoque.
Quid, cum Picenis excerpens semina pomis