Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/216

216

HORACE,

Ædibus ex magnis subito se conderet, unde
Mundior exiret vix libertinus honeste ;
Jam mœchus Romæ, jam mallet doctus Athenis
Vivere, Vertumnis, quotquot sunt, natus iniquis.
Scurra Volanerius, postquam illi justa chiragra
Contudit articulos, qui pro se tolleret, atque
Miteret in pyrgum talos, mercede diurna
Conductum pavit. Quando constantior idem
In vitiis, tanto levius miser, ac prior illo
Qui jam contento, jam laxo fune laborat.
Non dices hodie quorsum hæc tam putida tendant,
Furcifer ? ad te, inquam. Quo pacto, pessime ? Laudas
Fortunam, et mores antiquæ plebis : et idem,
Si quis ad illa deus subito te agat, usque recuses :
Aut quia non sentis, quod clamas, rectius esse :
Aut quia non firmus rectum defendis, et hæres,
Nequicquam cœno cupiens evellere plantam.
Romæ rus optas : absentem rusticus urbem
Tollis ad astra levis. Si nusquam es forte vocatus