Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/228

E Wikisource
Haec pagina emendata est
228
HORACE,

Gausape purpureo mensam pertersit, et alter
Sublegit quodcumque jaceret inutile, quodque
Posset cœnantes offendere ; ut Attica virgo
Cum sacris Cereris, procedit Fuscus Hydaspes,
Cæcuba vina ferens ; Alcon Chium maris expers.
Hic herus, Albanum, Mecœnas, sive Falernum
Te magis appositis delectat, habemos utrumque
Divitias miseras ! sed queis cœnantibus una,
Fundani, pulchre fuerit tibi, nosse laboro.
Summus ego, et prope me Viscus Thurinus, et infra,
Si memini, Varius : cum Servilio Balathrone
Vibidius, quos Mecœnas adduxerat umbras.
Nomentanus erat super ipsum, Porcius infra,
Ridiculus totas simul absorbere placentas.
Nomentanus ad hoc, qui, si quid forte lateret,
Indice monstraret digito. Nam cætera turba ,
Nos, inquam, cœnamus aves, conchylia, pisces.
Longe dissimilem noto celantia succum ;
Ut vel continuo patuit, cum passeris, atque