Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/230

E Wikisource
Haec pagina emendata est
230
HORACE,

Ingustata mihi porrexerit ilia rhombi.
Post hoc me docuit melimela rubere, minorem
Ad lunam delecta. Quid hoc intersit, ab ipso
Audieris melius. Tum Vibidius Balathroni :
Nos, nisi damnose bibimus, moriemor inulti :
Et calices poscunt majores. Vertere pallor
Tum parochi faciem, nil sic metuentis ut acres
Potores : vel quod maledicunt liberius, Vel
Fervida quod subtile exsurdant vina palatum.
Invertunt Aliphanis vinaria tota
Vibidius, Balathroque, secutis omnibus. Imi
Convivæ lecti nihilum nocuere lagenis.
Affertur aquillas inter muræna natantes
In patina porrecta. Sub hoc herus ; haec gravida, inquit,
Capta est, deterior post partum came futura :
His mistum jus est, oleo quod prima Venafri
Pressit cella, garo de succis piscis Iberi,
Vino quinquenni, verum citra mare nato,
Dum coquitur ; cocto Chium sic convenit, ut non
Hoc magis ullum aliud ; pipere albo, non sine aceto
Quod Methimnæam vitio mutaverit uvam.
Erucas virides, inulas ego primus amaras
Monstravi incoquere : illutos Curtillus echinos