Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/274

E Wikisource
Haec pagina emendata est
274
PERSE,

— O miser, inque dies ultra miser ! huccine rerum
Venimus ? At cur non potius, teneroque columbo
Et similis regum pueris, pappare minutum
Poscis, et iratus mammæ lallare recusas ?
— An tali studeam calamo ? . — Cui verba ? Quid istas
Succinis ambages ? Tibi luditur ; effluis amens ;
Contemnere. Sonat vitium percussa, maligne
Respondet viridi non cocta fidelia limo.
Udum et molle lutum es ; nunc, nunc properandus, et acri
Fingendus sine fine rota.... Sed rure paterno
Est tibi far modicum, purum et sine labe salinum :
Quid metuas ? Cultrixque foci secura patella est.
Hoc satis ? An deceat pulmonem rumpere ventis,
Stemmate quod Thusco ramum millesime ducis,
Censoremque tuum vel quod trabeate salutas ?
Ad populum phaleras. Ego te intus et in cute novi.
Non pudet ad morem discincti vivere Nattæ ?
Sed stupet hic vitio, et fibris increvit opimum