Pagina:Satires d'Horace et de Perse.djvu/82

E Wikisource
Haec pagina emendata est
82
HORACE,

Aut si disparibus bellum incidat, ut Diomedi
Cum Lycio Glauco, discedat pigrior ultro
Muneribus missis. Bruto Prætore tenente
Ditem asiam, Rupili et Persi par pugnat ; uti non
Compositus melius cum Bitho Bacchius. In jus
Acres procurrunt ; magnum spectaculum uterque.
Persius exponit causam ; ridetur ab omni.
Conventu ; laudat Brutum, laudatque cohortem :
Solem Asiæ Brutum appellat, stellasque salubres
Appellat comites, excepto Rege : Canem illium,
Invisum agricolis sidus, venisse. Ruebat,
Flumen ut hibernum, fertur quo rara securis.
Tum Prænestinus, salso, multumque fluenti
Expressa arbusto regerit convicia ; durus
Vindemiator, et invictus, cui sæpe viator
Cessisset, magna compellans voce cucullum.
At Græcus, postquam est italo perfusus aceto,
Persius exclamat : Per magnos, Brute, Deos te
Oro, qui reges consueris tollere, cur non
Hunc Regem jugulas? operum hoc, mihi crede, tuorum est.