Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 1.djvu/450

E Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Haec pagina nondum emendata est

432 SCRIPTORES HISTORIÆ DANICÆ MINORES

impedita, tandem regi mirabiliter innotuit. Nam quidam Teutonici in seruicio dictorum conspiratorum manentes vene- runt semel in domum cuiusdam solitarij in silua, vbi ammi- rando adinuicem loquebantur, qualiter rex inter tot domesticas

5 insidias constitutus tam diu vitam tenuisset. Ad omnia dili- genter aduertit ille solitarius eis nescientibus, ae postmodum regi per quendam securum nuncium intimauit. Cumque con- spiratores intelligerent insidias suas regi manifestatas, Magnus fugit ad Hinricum, ducem Saxonum; Kanutus et Karulus in

10 Sweciam aufugerunt. Tandem, mediante Absolone, Magnus rediens coram rege totam seriem insidiarum sibi positarum aperuit, dicens eum sola diuina clemencia conseruatum. Cui rex negat familiaritatem, f amiciciam donauit; sed Kanutum et Karulum nec eciam videre volebat.

15 XXVIII. Post hec rex conuocatis omnibus nobilibus Dacie et Swecie regales nupcias filio suo Kanuto fecit. Quibus peractis Eskillus archiepiscopus , regem secreto alloquens, aperuit intentum suum de monasterio intrando, addens se habere litteras papales, quibus sibi dabantur et licencia resig-

20 nandi et auctoritas alium instituendi. Die autem statuta con- ueniunt episcopi Lundiam. Eskillus coram omnibus ostendit, conuocato populo, quantam soUicitudinem pro ecclesia habu- erat, litteraque pape lecta coram omnibus baculum et annulum super aram ponit. Multis autem lacrimantibus, cum succes-

25 sorem nominare deberet, ius suum sibi a domino papa datum capitulo Lundensi tribuit pro successore eligendo. Omnibus autem concordantibus in Absolonem, omnimode restitit Absolon, nullo modo acceptare volens, neque flexus precibus archiepi- scopi neque regis; tandem, cum violenter eum in cathedra

30 archiepiscopi locare vellent, ad curiam appellauit. Pendente

3. amirandeA. 6. ille om. AS. 9(14). kardus S. 12. apparuit, corr. in apperuit (=18) V. gseruatuni scripsi (seruatum Saxo); obseruatum codd. 13. amiciciam codd., vix recte; at ueniam epito- matorem scripsisse credo, Saxonem seciitiis. 14. voluit S. 15. nobili- bus om. A. 16. Kanuto om. S. 18. addes scripsi; ae codd. 19. dabantur (A: dabatur) post instituendi transp. AS. et prius om. S. 21. lund^ codd.; Lundis Langebek. 22. conuocate A. solitudinem V. 24. posuit AS. 25. debereret A. 27. in absolone S. 28. flexus genibus precibus V. 29. eum que in chathedra S.

�� �