Pagina:T. Macci Plauti Comoediae, I.djvu/129

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

AVLVLARIA II. i

ita aequom est quod in rem esse utrique arbitremur 10 130 et mihi te et tibi (me) consulere et monere ;

neque occultum id haberi neque per metum mussari quin participem pariter ego te et tu me [ut] facias.

eo nunc ego secreto ted huc foras seduxi, ut tuam rem ego tecum hic loquerer familiarem. 15

135 Me. da mi, optuma femina, manum.

Evn. ubi ea est ? quis ea est nam optuma ? Me. tu. Evn. tune ais ? Me. si negas, nego. Evn. decet tequidem uera proloqui ; nam optuma nulla potest eligi : 20

140 alia aiia peior, frater, est. Me. idem ego arbitror,

nec tibi aduorsari certum est de istac re(d) umquam,

soror. Evn. da mihi I42 a operam amabo. Me. tuast, utere atque

impera, si quid uis. 25

Evn. id quod in rem tuam optumum esse arbitror, 145 ted id monitum aduento.

Me. soror, more tuo faci'. Evn. facta uolo.

Me. quid est id, soror ? Evn. quod tibi sempiternum salutare sit : liberis procreandis — 30

Me. ita di faxint— Evn. uolo te uxorem 150 domum diicere. Me. ei occidi ! Evn. quidita? Me. quia mi misero cerebrum excutiunt tua dicta, soror : lapides loqueris. Evn. heia, hoc face quod te iiibet soror. Me. si lubeat, 35

faciam.

129 ita Lambinus : ut cod. 132 ut del. Lambinus : ut incul-

catnm est etiam Mcrc. 894, 911 {cf. Seyffert Berl. Phil. Woch. 16, 849") 134 vel uti 135 manum femina optuma (?) Leo, cui syllaba

anccps ma in fine hemistichii displi et 136 (aut) quis Goets,

nam est (namst) Francken, evitantes ambo hiatum in fine hemistichii 138 tequidem Bothe : te equidem cod. 141 fort. numquam

142* operam (iam) (?) Leo ut ietram.fiat 150 occidis IVeise

�� �