TRINVMMVS I- ii
qui illorum uerbis falsis acceptor fui, 205 qui omnia se simulant scire neque quicquam sciunt.
quod quisque in animo habet aut habiturust sciunt,
sciunt id quod in aurem rex reginae dixerit, 17°
sciunt quod luno fabulatast cum loue ;
quae neque futura neque sunt, tamen ilH sciunt. 210 falson an uero laudent, culpent quem ueUnt,
non flocci faciunt, dum illud quod lubeant sciant.
omnes mortales hunc aiebant CalUclem ^75
indignum ciuitate hac esse et uiuere,
bonis qui hunc adulescentem euortisset suis. 215 ego de eorum uerbis famigeratorum insciens
prosilui amicum castigatum innoxium.
quod si exquiratur usque ab stirpe auctoritas, 180
und' quicquid auditum dicant, nisi id appareat,
famigeratori res sit cum damno et malo, 220 hoc ita si fiat, pubUco fiat bono,
pauci sint faxim qui sciant quod nesciunt,
occlusioremque habeant stuUiloquentiam. — 185
ACTVS II
Lysiteles II- i
Multas res simitu in meo corde uorso, multum in cogitando dolorem indipiscor : 225 egomet me coquo et macero et defetigo,
magister mihi exercitor animu' nunc est. sed hoc non Uquet nec satis cogitatumst 5
208 item sciunt id quod A i^? iv. 2) 209 [facta] sunt P 'w. 2)
211 lubeat P 213 hac esse et Tatibmann : hac esset P : hae-
cesciet A : ac sese Giiliehmiis : an uesci et ■ 214 suis] omnibus
A ' 215 de e.] deorum ^ inscius P 217 exequiratur ^
apstkpe P {anfiqiia o>i/tograp/n'a) 218 quicque Aadalins 219
re P 221 sint] sini P 223 corde meo A 224 multa
A indispicor A 225 coquo [quo] P 226 hunc P
�� �
