4 DE GLORIA PARADISI
Non alternat Luna vices, Sol vel cursus siderum,
Agnus est felicis urbis lumen inocciduum;
Nox et tempus desunt ei, diem fert continuum,
Nam et Sancti quique velut Sol præclarus rutilant;
Post triumphum coronati mutuo conjubilant,
Et prostrati pugnas hostis jam securi numerant.
Omni labe defæcati, carnis bella nesciunt;
Caro facta spiritalis, et mens unum sentiunt;
Pace multâ perfruentes, scandala non perferunt;
Mutabilibus exuti repetunt originem,
Et præsentem veritatis contemplantur speciem;
Hint vitalem vivi fontis hauriunt dulcedinem.
Inde statum semper iidem exeuntes capiunt,
Clari, vividi, jocundi nullis patent casibus:
Absunt morbi semper sanis, senectus juvenibus;
Hinc perenne tenent esse, ham transire transiit;
Inde vigent, virent, florent, corruptela corruit;
Immortalitatis vigor, morris jus absorbuit.
Qui scientem cuncta sciunt, qui nescire nequeunt,—
Nam et pectoris arcana penetrant alterutrum,—
Unum volunt, unum nolunt, unitas est mentium;
Licet cuique sit diversum pro labore præmium,
Charitas hoc suum facit quod amat in altero;
Proprium sic singulorum commune fit omnium.
