qualis ex musica nascitur.
Alteram corporeae uoluptatis formam, eam uolunt esse, quae in quieto, atque aequabili corporis statu consistat, id est nimirum sua cuiusque nullo interpellata malo sanitas.
Haec siquidem, si nihil eam doloris oppugnet, per se ipsa delectat, etiam si nulla extrinsecus adhibita uoluptate moueatur.
Quamquam enim sese minus effert, minusque offert sensui, quam tumida illa edendi bibendique libido, nihilo tamen secius multi eam statuunt uoluptatum maximam, omnes fere Utopienses magnam & uelut fundamentum omnium ac basim fatentur, ut quae uel sola placidam & optabilem uitae conditionem reddat, & qua sublata, nullus usquam reliquus sit cuiquam uoluptati locus.
Nam dolore prorsus uacare, nisi adsit sanitas, stuporem certe non uoluptatem uocant.
Iamdudum explosum est apud eos decretum illorum, qui stabilem & tranquillam sanitatem (nam haec quoque quaestio gnauiter apud eos agitata est) ideo non habendam pro uoluptate censebant, quod praesentem non posse dicerent, nisi motu quopiam extrario sentiri.
Uerum contra nunc in hoc prope uniuersi conspirant, sanitatem uel in primis uoluptati esse.
Etenim quum in morbo, inquiunt, dolor sit, qui uoluptati implacabilis hostis est, non aliter, ac sanitati morbus, quid ni uicissim insit sanitatis tranquillitati uoluptas! nihil enim ad hanc rem referre putant, seu morbus dolor esse, seu morbo dolor inesse dicatur.
Tantundem enim utroque modo effici.
Quippe si sanitas, aut uoluptas ipsa sit, aut necessario
