De qua latius in notis ad capita xxiii et xxxi[1].
[1] Adde haec alia corollaria:
[2] Linguam heroicam fas gentium fuisse, quia per eos characteres gentes, quanquam linguis vulgaribus diversae, in idem conveniebant. Uti etiamnum sinenses, diversi linguis, una communi mente legum characteres intelligunt.
[3] Primos characteres heroicos non tam ab hominum arbitrio quam ab rerum natura factos, ut, exempli gratia, «tres messes» «tres annos» significant.
[4] Atque id ipsum in divinae providentiae admirationem, quae, in illa prima hominum feritate, gentes dissociatas eo naturali sermone conciliaret.
[5] [Temporis processu, poetae heroes, ut suam clam plebibus linguam haberent, ut latius infra, alios characteres finxere, ex quo genere sunt, ut plurimum, aegyptiorum hieroglyphica, graecorum fabulae][2].