Ter centum nivei tondent dumeta juvenci; 15
Ipse, nemus linquens patrium saltusque Lycæi
Pan, ovium custos, tua si tibi Mænala curæ,
Adsis, o Tegeæe, favens; oleæque Minerva
Inventrix; uncique puer monstrator aratri,
Et teneram ab radice ferens, Silvane, cupressum: 20
Dique deæque omnes, studium quibus arva tueri,
Quique novas alitis non ullo semine fruges,
Quique satis largum cœlo demittitis imbrem.
Tuque adeo, quem mox quæ sint habitura deorum
Concilia incertum est; urbesne invisere, Cæsar, 25
Terrarumque velis curam, et te maximus orbis
Auctorem frugum tempestatumque potentem
Accipiat, cingens materna tempora myrto;
An deus immensi venias maris, ac tua nautæ
Numina sola colant, tibi serviat ultima Thule, 30
Teque sibi generum Tethys emat omnibus undis;
Anne novum tardis sidus te mensibus addas,
