Lancibus et pandis fumantia reddimus exta.
Sin armenta magis studium vitulosquc tueri, 195
Aut fetus ovium, aut urentes culla capellas,
Saltus et saturi petito longinqua Tarenti,
Et qualem infelix amisit Mantua campum,
Pascentem niveos herboso flumine cycnos.
Non liquidi gregibus fontes, non gramina deerunt; 200
Et quantum longis carpent armenta diebus,
Exigua tantum gelidus ros nocte reponet.
Nigra fere et presso pinguis sub vomere terra,
Et cui putre solum (namque hoc imitamur arando),
Optima frumentis: non ullo ex æquore cernes 205
Plura domum tardis decedere plaustra juvencis;
Aut unde iratus silvam devexit arator,
Et nemora evertit multos ignava per annos,
Antiquasque domus avium cum stirpibus imis
Eruit: illæ altum nidis petiere relictis; 210
At rudis enituit impulso vomere campus.
