Somnus habet vigiles: emoto cardine furtim,
Nuda pedem veni, nocte silente, pater.
Te premit alta fames! tamen est via tuta salutis:
Repperit hanc solers, ingeniosus Amor.
Lumina jam clausit, nec mammae infantulus haeret;
Adjice tu mammis, adjice labra meis.
Si, genitor, natae dederas dulcissime vitam,
En vitam, genitor, reddere nata cupit.
Ut cymba instabilis, pelagi quassata per undas
Vela legens, portum devenit in placidum;
Sic me post casus, agitataque tempora vitae,
Mors tegit in tacito saepe vocata sinu.
O via, funereis late circumdata saxis!
Quot Pompejanos alta sepulcra tegunt!
Ast hi non gemitus, non tristia dona, viator,
Debita non poscunt manibus officia.
Felices nimium! quîs mitia fata dedere
Incolumis patriae tempore posse mori.
Non illi patriam penitus considere in ignem
Spectarunt, urbis flebile et excidium!
