Pagina:Vitrioli - Epigrammi latini, G. Nobile, 1871.djvu/82

E Wikisource
Haec pagina emendata est
— 80 —


CVI.
I papiri Ercolanesi

Ingemis evolvens nigrantes igne papyros:
    Parce, Blesille, metu: pone, Blesille, metus.
Non tua sulphureo torrebit Vesvius igne
    Scripta, giganteis sparsa voluminibus;
Nam folia in tutâ mercator condidit arca:
    Servandis salsis piscibus illa vacant!


CVII.
Caulonia

Turrigera o Caulon, mediis e vallibus exstans,
    Fama perennat adhuc nominis alta tui!
Te quondam Siculus potuit vastare tyrannus;
    Te quoque Campanae diripuere manus.
Attamen adsurgis longe florentior armis;
    Deliciis, opibus, legibus, arte, viris.
Incubuit tandem tempus, fecitque ruinas;
    Quippe urbes etiam funeris hora manet.
Et tu nativis cecidisti in vallibus, Aulon,
    Ut jacuit Sybaris, Temsa, Celenna, Rhodos!


CVIII.
Il serto poetico

Vatibus antiquis velabat Delphica laurus
    Tempora, cum baccis conspicienda suis.
At, quum pelliciant somnos tua dramata, Maevî,
    Fronde papavereâ jam tibi serta dabo.