Pagina:Vitrioli - Epigrammi latini, G. Nobile, 1871.djvu/94

E Wikisource
Haec pagina emendata est
— 92 —


CXIII.
Lodi giornalistiche

Quaeris, cur nostrum vellem disperdere carmen?
    Laudarunt nostrum carmen ephemerides....


CXXIV.
I quattro grandi amici del Poeta
Scherzo Anacreontico


Jam novus exoritur laetis mortalibus annus:
    I, puer, et cyathis quattuor adde merum.
In manibus, Blancarde, tuis sit primus; at alter
    Æstuet in manibus, candide Dona, tuis.
Baggiolinus erit, qui tertia pocula miles
    Ebibat, ac nobis bella peracta canat.
Quartus at, ambrosio qui sit mage plenus Iäccho,
    Is Theodolindae proluat ora calyx.


CXXV.
Ad un celebre Romatico, che fatto vecchio
detta versi latini

Sancia, Marculpha, Elisabeth, Cunegunda, Wilelma
    Hae fuerant juveni jam tibi solus amor.
Pone chelyn latiam, latias ne tange puellas:
    I procul e nitidis fontibus Aonidum.
Te nunc fastidit Phyllis, te flava Corinna;
    Respuit amplexus Lesbia pulcra senis.