Jump to content

Pagina:Werkecarlf03gausrich.djvu/193

E Wikisource
Haec pagina emendata est

scilicet deinceps dividendo per dein residuum primae divisionis per tum residuum secundae divisionis per ac sic porro. Quum residuum semper ad ordinem inferiorem pertineat quam divisor, ordo functionum etc. erit resp. inferior quam etc.; ultima vero necessario fit quum divisor sit Habemus itaque

Quatenus autem pro solae radices aequationis accipiuntur, fit etc., unde sub eadem restrictione erit

Ordo vero huius expressionis necessario erit infra quum enim ordo quotientium etc. esse debeat infra etc., ordo singularum partium etc. erit infra etc.

Denique adhuc observamus, si forte inter valores indeterminatae quos in fractione substituere oporteat, rationales cum irrationalibus mixti reperiantur, magis e re fore, illos ab his separare atque hos solos in aequatione comprehendere. Pro rationalibus enim valoribus calculi compendio opus non erit; pro irrationalibus autem calculus tanto simplicior erit, quo minor fuerit gradus functionis integrae, ad quam fractam reducere licet.


12.

Ecce nunc exemplum transformationis in art. praec explicatae. Proposita sit functio fracta

in qua indefinite repraesentat radices aequationis

Si hic omnes septem radices complecti vellemus, ad functionem integram sexti ordinis delaberemur. Manifesto autem pro valore rationali computus fractionis obvius est, datque valorem quapropter seposita hac radice in aequatione sexti gradus subsistemus: