Pagina:Xiphias Carmen.pdf/4

Qua saepe Aetnaeos nivibus canescere montes
Cernimus et rapidas evolvere vertice flammas.
Iamque sinus, Messana, tuos et littora Graiis
Culta viris petit et piscosi moenia Rhegi.
Mirantur molem atque immensa volumine terga
Numina cuncta freti, quotquot Neptunia passim
Regna colunt; quotquot Siculis in fluctibus uda
Doridos antra tenent, visu mirabile quando
Advena Trinacriis monstrum versatur in undis,
Perque salum incedit, roremque adspergit amarum.
Interea nautae, Scyllaeae robora pubis,
Adventum Xiphiae exspectant, qui tempore certo
Infames soleat scopulos lustrare quotannis.
Ilicet incumbunt pelago: cava remige cymba
Instruitur: validos passim de more tridentes
Et duro arripiunt praefixa hastilia ferro.
Hunc videas remos tortosque aptare rudentes,
Illum alto e scopulo, fluctus unde arduus omnes
Adspectat, signum nautis dare, quando marinae
Sit tempus pugnae, parvaque ubi currere puppi
Expediat, lapsu tacito ne transeat undas
Piscis et horrendis canibus resonantia saxa.