Privilegia (Anastasius III)

E Wikisource
 EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Privilegia
X saecolo

editio: Migne 1853
fons: Corpus Corporum

AnaIii.Privil13 131 Anastasius III Parisiis J. P. Migne 1853 early modern edition, no apparatus this file was encoded in TEI xml for the University of Zurich's Corpus Corporum project (www.mlat.uzh.ch) by Ph. Roelli in 2013 Classical Latin orthography latin

I. PRIVILEGIUM PRO ECCLESIA VERCELLENSI. ( Anno 912.)[Opera Attonis, tom. I, praef., pag. IX.]

ANASTASIUS episcopus, servus servorum Dei, reverentissimo et sanctissimo RAGEMBERTO sanctae Vercellensis Ecclesiae episcopo, diebus vitae suae tantummodo.

Si pastores ovium sole geluque pro gregis sui custodia die ac nocte ferre contemnitis, ut ne qua ex eis, aut errando pereat, aut ferinis laniata morsibus rapiatur, oculis vigilantibus circumspectant; quanto sudore, quantaque cura debemus esse pervigiles nos, qui pastores animarum ducimus, attendamus, et susceptum officium exhibere erga custodiam Dominicarum ovium non cessemus, ne in die examinis divini pro nostra desidia ante summum Pastorem negligentiae reatu excruciet, unde modo honoris reverentia sublimiores inter caeteros judicamur! Pallium autem sanctitati tuae ad missarum solemnia celebranda concedimus, quod tibi non aliter, Ecclesiae tuae privilegiis in suo statu manentibus, uti largimur, nisi solummodo in die sanctae venerandae Resurrectionis D. N. J. C., seu in natalitiis sanctorum apostolorum, atque in sancti Joannis, et in Assumptione beatae Dei genitricis Mariae, simulque in Dominicae Domini nostri nativitatis diem, pariterque in solemnitatis Ecclesiae tuae diem, verum etiam et in ordinationis tuae natalitiorum concedimus diem, sicut a praedecessore nostro domno Gregorio hujus almae sedis praesule factum est. In secretario vero induere tua fraternitas pallium debeat, et ita ad missarum solemnia proficisci, et nihil sibi amplius ausu temerariae praesumptionis arrogare, ne dum in exteriori habitu inordinate aliquid arripitur, ordinate etiam, quae facere poterant, amittantur. Cujus quoniam indumenti honor, modestia actuum vivacitate servanda est, hortamur, ut cuncta ornamenta conveniant, quatenus, auctore Deo, recte, vel ubique possis esse conspicuus. Itaque vita tua filiis tuis sit regula, in ipsa si qua fortitudo in ipsis jacta est, dirigent in ea, quod imitantur, aspiciant, in ipsa semper considerando proficiant, ut tuum post Deum videantur bonum, quod vixerint. Cor ergo neque prospera, quae temporaliter blandiuntur, extollant, neque adversa dejiciant, sed quidquid illud fuerit, virtute patientiae devincatur. Nullum apud te locum, odia nullus favor indiscretus inveniat, districtum mali cognoscant, insontem apud te, culpabilem suggestio mala non faciat, nocentem gratia non excuset, remissum te delinquentibus non ostendas, ne quid ultum non fuerit, perpetrari permittas, sit in te boni pastoris dulcedo, sit et judicis revera districtio. Unum scilicet, quod innocenter viventes foveas, aliud, quod inquietos feriendo a pravitate compescas. Sed quoniam nonnunquam praepositorum zelus, dum districtus majorum vultu debes existere, transit in crudelitatem correctio, iram judicio refrena, et censura disciplinae sic utere, ut et culpas ferias, et ad dilectionem personarum, quas corrigis, nunquam recedas, misericordem te, prout virtus patitur, pauperibus exhibe, oppressis defensio tua subveniat, optantibus modesta erectio contradicat, nullius faciem contra justitiam accipias, nullum quaerentem justa despicias, in custodiendo aequitatem excellas, ut nec divites potentiarum aliquid apud nos extra viam suadeant, rationes audire, nec pauperes de re sua faciat humilitas desperare, quatenus, Deo miserante, talis possis existere, qualem sacra lectio praecipit dicens: « Oportet episcopum irreprehensibilem esse (I Tim. III, 2), » sed his omnibus uti salubriter poteris, si magis magistram charitatem habueris, quam qui secutus fuerit, aliquanto tramite non recedat. Ecce, charissime, inter multa alia, ista sunt sacerdotis . . . . . Pallii, quae si studiose servaveris, quaeque foris accepisse ostenderis, intus habetis, sancta Trinitas reverentiam vestram gratiae tuae protectione circumdet, atque in timoris sui via non dirigat, ut post vitae hujus amaritudines, ad aeternam simul perveniamus dulcedinem.

Scriptum per manum Joannis scriniarii sanctae Romanae Ecclesiae, in mense Februario, indictione quinta decima.

Bene valete.

Dat. IV Idus Februarii per manum Theophilacti sacellarii sanctae sedis apostolicae, anno, Deo propitio, pontificatus domni Anastasii summi pontificis . . . et unum Scili Junioris P. P. in sacratissima sede beati Petri apostoli, indictione 15.

II. PRIVILEGIUM PRO ECCLESIA HAMBURGENSI. ( Anno 912.)[Apud Lappenberg, Hamb. Urk., I, 38.] + ANASTASIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto confratri HOGERO, venerabili archiepiscopo Hammaburgensis Ecclesiae, salutem in perpetuum.

Convenit apostolico moderamini pia religione pollentibus benevola compassione succurrere et poscentium animis alacri devotione impertiri assensum. Ex hoc enim lucri potissimum praemium apud Deum procul dubio promeremur, dum venerabilia loca opportune ordinata ad meliorem fuerint per nos statum perducta. Igitur quia postulasti a nobis quatenus archiepiscopatum Hammaburgensem totum in integrum tibi tuisque successoribus confirmaremus, sicut a praedecessoribus nostris Gregorio, Nicolao, hujus apostolicae sedis decretum est, inclinati precibus tuis et nos apostolica auctoritate concedimus et confirmamus, cum omnibus generaliter atque specialiter ad eumdem praefatum archiepiscopatum pertinentibus, scilicet omnia quae tui antecessores suis laboribus acquisierunt vel etiam quae ob amorem aeternae patriae ibi a fidelibus Christi largita sunt vel adhuc largiuntur. Cum illis etiam qui hoc tempore ad Christi fidem conversi sunt, provocante et protegente gratia Dei, videlicet episcopos in omnibus gentibus Sueonum seu Danorum, Norwegorum, Island, Scridevinnun, Gronlandon et universarum septentrionalium nationum, necnon etiam in illis partibus Sclavorum, quae sunt a flumine Pene usque ad fluvium Egidore, ita ut sub tua tuorumque successorum Hammaburgensis Ecclesiae archiepiscoporum, maneant potestate, vel quidquid a vobis, divina favente gratia, ab errore perfidiae, sive hominum sive locorum ad religionem Christianam acquiri potest. Pallium quoque tibi transmittimus, et usum ejus tibi tuisque successoribus perpetualiter tenendum inviolabiliterque retinendum censemus. Et insuper decrevimus nullum archiepiscoporum, vel Coloniensem vel alium quemlibet, in tua dioecesi ullam sibi vindicare potestatem, et caetera. Caput quoque tuum mitra, quod est insigne Romanorum, permittimus insigniri. Quod si quis huic nostrae auctoritatis privilegio contraire vel in aliquo tentaverit illud temerare, anathema sit; qui vero pie observaverit, gratiam et benedictionem consequatur a Domino nostro Jesu.

Data per manum Adriani, scrinarii sanctae Romanae Ecclesiae, in mense Januario, indictione 8.