ACTA SANCTAE SEDIS ASS 23 (1890-1891) 505-508
DECRETUM quo nonnullae praecipiuntur normae quoad cordis et conscientiae
intimam manifestationem superioribus faciendam in coenobiis mulierum
aut virorum.
Quemadmodum omnium rerum humanarum, quantumvis honestae sanctaeque in se sint; ita et legum, sapienter
conditarum, ea conditio est, ut ab hominibus ad impropria
et aliena ex abusu traduci ac pertrahi valeant; ac propterea
quandoque fit, ut intentum a legislatoribus finem
haud amplius assequantur; imo et aliquando, ut contrarium
sortiantur effectum.
Idque dolendum vel maxime est obtigisse quoad leges
plurium Congregationum , Societatum aut Institutorum
sive mulierum quae vota simplicia aut solemnia nuncupant,
sive virorum professione ac regimine penitus laicorum;
quandoquidem aliquoties in illorum Constitutionibus
conscientiae manifestatio permissa fuerat, ut facilius
alumni arduam perfectionis viam ab expertis Superioribus
in dubiis addiscerent ; e contra a nonnullis ex his intima
conscientiae scrutatio, quae unice Sacramento Poenitentiae
reservata est, inducta fuit. Itidem in Constitutionibus
ad tramitem ss. Canonum praescriptum fuit, ut sacra—
mentalis Confessio in huiusmodi Communitatibus fieret
respectivis Confessariis ordinariis et extraordinariis ;
aliunde Superiorum arbitrium eo usque devenit, ut subditis
aliquem extraordinarium Confessarium denegaverint,
etiam in casu quo, ut propriae conscientiae consulerent,
eo valde indigebant. Indita denique eis fuit discretionis
ac prudentiae norma, ut suos subditos rite recteque quoad
peculiares poenitentias ac alias pietatis opera dirigerent;
sed et haec per abusionem extensa in id etiam extitit, ut
eis ad Sacram Synaxim accedere vel pro lubitu permiserint,
vel omnino interdum prohibuerint.
Hinc factum est, ut 506 DECRETUM huiusmodi dispositiones, quae ad spiritualem alumnorum profectum et ad unitatis pacem et concordiam in Communitatibus
servandam fovendamque salutariter ac sa—
pienter constitutae iam fuerant, haud raro in animarum
discrimen, in conscientiarum anxietatem, ac insuper in
externae pacis turbationem versae fuerint, ceu subditorum
recursus et querimoniae passim ad S. Sedem interiectae
evidentissime comprobant.
Quare SSmus D. N. Leo divina providentia Papa XIII,
pro ea, qua praestat erga lectissimam hanc sui gregis
portionem peculiari sollicitudine, in Audientia habita a me
Cardinali Praefecto S. Congregationis Episcoporum et
Regularium negotiis et consultationibus praepositae die
decimaquarta Decembris 1890 omnibus sedulo diligenterque
perpensis, haec quae sequuntur voluit, constituit
atque decrevit.
I. Sanctitas Sua irritat, abrogat, et nullius in posterum
roboris declarat quascumque dispositiones Constitutionum,
piarum Societatum, Institutorum mulierum sive
votorum simplicium sive solemnium, nec non virorum
omnimode laicorum, etsi dictae Constitutiones approbationem
ab Apostolica Sede retulerint in forma quacumque,etiam
quam aiunt specialissimam, in eo scilicet, quod cordis et
conscientiae intimam manifestationem quovis modo ac nomine
respiciunt. Ita propterea serio iniungi Moderatoribus
ac Moderatricibus huiusmodi Institutorum, Congregationum
ac Societatum ut ex propriis Constitutionibus, Directoriis
ac Manualibus praefatae dispositiones omnino
deleantur penitusque expungantur. Irritat pariter ac delet
quoslibet ea de re usus et consuetudines etiam immemorabiles.
II. Districte insuper prohibet memoratis Superioribus
ac Superiorissis cuiuscumque gradus et praeeminentiae sint
ne personas sibi subditas inducere pertentent directe aut
indirecte, praecepto, consilio, timore, minis, aut blanditiis
DECRETI M 507
ad huiusmodi manifestationem conscientiae sibi peragendam;
subditisque e converso praecipit, ut Superioribus maioribus
denuncient Superiores minores, qui eos ad id inducere
audeant; et si agatur de Moderatore vel Moderatrice Generali
denunciatio huic S. Congregationi ab iis fieri debeat.
III. Hoc autem minime impedit quominus subditi
libere ac ultro aperire suum animum Superioribus valeant
ad effectum ab illorum prudentia in dubiis ac anxietatibus
consilium et directionem obtinendi pro virtutum
acquisitione ac perfectionis progressu.
IV. Praeterea firmo remanente quoad Confessarios ordinarios
et extraordinarios Communitatum quod a Sacrosancto
Concilio Tridentino praescribitur in Sess. 25 Cap. 10 de
Begul. et a S. M. Benedicti Xl F statuitur in Constitutione
quae incipit " Pastoralis curae n Sanctitas Sua Praesules
Superioresque admonet ne extraordinarium denegent subditis
Confessarium quoties, ut propriae conscientiae consulant,
ad id subditi adigantur, quin iidem superiores ullo
modo petitionis rationem inquirant, aut aegre id ferre
demonstrent. Ac ne evanida tam provida dispositio fiat,
Ordinarios exhortatur, ut in locis propriae Dioeceseos, in
quibus Mulierum Communitates existunt, idoneos Sacerdotes
facultatibus instructas designent, ad quos pro Sacramento
poenitentiae recurrere eae facile queant.
V. Quod vero attinet ad permissionem vel prohibitionem
ad sacram Synaxim accedendi Eadem Sanctitas Sua
decernit, huiusmodi permissiones vel prohibitiones dumtaxat
ad Confessarium ordinarium vel extraordinarium
spectare, quin Superiores ullam habeant auctoritatem hac
in re sese ingerendi, excepto casu quo aliquis ex eorum
subditis post ultimam Sacramentalem Confessionem Communitati
scandalo fuerit, aut gravem externam culpam
patraverit, donec ad Poenitentiae sacramentum denuo
accesserit.
VI. Monentur hinc omnes, ut ad Sacram Synaxim
508 DECRETUM
curent diligenter se praeparare et accedere diebus in
propriis regulis statutis; et quoties ob fervorem et spiritualem
alicuius profectum Confessarius expedire iudicaverit
ut frequentius accedat, id ei ab ipso Confessario
permitti poterit. Verum qui licentiam a Confessario obtinuerit
fréquentions ac etiam quotidianae Communionis,
de hoc certiorem reddere Superiorem teneatur; quod si
hic iustas gravesque causas se habere reputet contra frequentiores
huiusmodi Communiones, eas Confessario manifestare
teneatur, cuius iudicio acquiescendum omnino erit.
VII. Eadem Sanctitas Sua insuper mandat omnibus
et singulis Superioribus Generalibus , Provincialibus et
Localibus Institutorum de quibus supra, sive virorum, sive
mulierum ut studiose accurateque huius Decreti dispositiones
observent sub poenis contra Superiores Apostolicae
Sedis mandata violantes ipso facto incurrendis.
VIII. Denique mandat, ut praesentis Decreti exemplaria
in vernaculum sermonem versa inserantur Constitutionibus
praedictorum piorum Institutorum, et saltem
semel in anno, stato tempore in unaquaque Domo, sive
in publica mensa, sive in Capitulo ad hoc specialiter convocato
alta et intelligibili voce legantur.
Et ita Sanctitas Sua constituit atque decrevit, contrariis
quibuscumque, etiam speciali et individua mentione
dignis, minime obstantibus.
Datum Romae ex Secretaria memoratae S. Congregationis
Episcoporum et Regularium die 17 Decembris 1890.
I. CARDINALIS VERGA PRAEFECTUS
f ER. ALOISIUS EPISCOPUS CALLINICEN. Secretarius.