Manium dormit statio suprema,
quae procul magna requiescit urbe.
Crux crucem tangit tumulique fulgent
flore recenti.
Heic tacet clamor silet et tumultus,
heic abest mordax et acerba cura,
heic humi tandem iacet et superbi
culmen honoris.
Omne discrimen tumuli recondunt.
Lazarum iuxta cubat iste dives
cumque lasciva meretrice dormit
candida virgo.
Quid iuvat regem tenuisse sceptrum ?
Quidve gemmato cubuisse lecto;
Se cibis lautis onerasse i Mansit
nil nisi pulvis.
Pauperem ditat lacerata vestis,
virginem casti decorantque mores,
quae diu pressit male crux parentem
hic micat auro.
Dissipat nubes subito coorta
Luna nocturnas tremulaque Manes
luce conspergit. Levis aura plorat
flore recenti.
Statio suprema
Statio suprema
Saeculo XX