Ἐλπίδος εἰ ψευσθέηις, μήτ ἄχνυσο μήτ’ ἀγανάκτει. Τλῆθι παθὼν· καὶ γὰρ γηθοσύνη ἕπεται. Βοσκόμεθ’ ἐσσομένοις, τὰ δ’ ἐόντ’ ἀνιηρὰ πέφυκεν· Πάντ ακαρέα· τὸ δ’ ἅπαξ οἴχεται, ἡδὺ πέλει.
XVII
