 XXVIII |
XXIX  |
Ōlim locus ubi urbs mea stat erat silva. Bēstiae et barbarī errābant per silvās et trāns flūmina. Tum virī Gallicī hūc vēnērunt. Signa pulchra portābant; splendida īnsignia galeās et scūta ōrnābant. Barbarī nōn erant ignāvī sed virī Gallicī novīs armīs armātī erant. Animī barbarōrum erant fortēs sed barbarī timēbant. Erant multa proelia, tamen. Diū pugnātum est. Tandem barbarī castra virōrum oppugnāvērunt et multōs diēs ibi sēdērunt. Cōpia cibī nōn erat satis magna et virī perterritī erant. Saepe colloquia habēbant et tandem cōnstituērunt barbarōs oppugnāre. Hoc fēcērunt et sīc in fugam barbarōs dedērunt. Virī Gallicī tamen nōn mānsērunt. Castra mōvērunt et ad flūmen magnum īvērunt.
Deinde virī Britannicī vēnērunt et aedificāvērunt castra quae mānsērunt. Prīmō erat oppidum parvum quō virī vēnērunt sī cibum cupiēbant. In portū tamen erant multa nāvigia et multī hīc labōrābant. Multī virī ad hōc oppidum īvērunt et mox erat urbs. Nunc est urbs magna et etiam nunc virī hūc veniunt et manent.
Hī virī quī vēnērunt erant validī et multa intellegēbant. Viās longās et lātās fēcērunt, sed hodiē nōn sunt satis multae neque satis lātae. Terram facimus et in terrā novā viās novās facimus. Illī virī tēcta magna et pulchra aedificāvērunt. Nōs ubīque haec tēcta rapimus et dēlēmus et aedificia magna aedificāmus. Etiam nunc barbarī cēlantur in urbe nostrā et cīvēs miserī sunt. Nōs tamen eōs nōn oppugnāmus neque illī castra quae expugnāre possumus habent. Cīvēs bonōs tamen habēmus et tandem hī cīvēs bonī excitābuntur et nōs illam gentem malam ex urbe nostrā magnā cum laetitiā mittēmus.
| XXVIII |
XXIX |