 XIX |
XXI  |
Is quī in illō locō stat est avunculus puerī puellaeque. Est frāter Iūliae. Avunculus Iūliam et nautam et Carolum et Mariam diū exspectat. Undique circumspectat et nunc eōs videt. Avunculus omnēs salūtat. Mox omnēs ad domum avunculī eunt. Puer puellaque multa rogant et avunculus multa nārrat. Tēctum avunculī parvum sed grātum vidētur. Inter tēctum et viam est hortus pulcher. Circum hortum est mūrus quī hortum tegit si aliquis eum vāstāre cupit. Flūmen parvum prope tēctum fluit.
Posterō diē omnēs ā tēctō avunculī eunt. Ruīnās mūrī antīquī vident. Ōlim Rōmānī ad hanc īnsulam vēnērunt quod sociōs novōs dēsīderābant. Hic erat mūrus antīquissimus Caesaris quī erat dux Rōmānōrum. Īnsulam oppugnāre et occupāre cupiēbat. Armātī erant Britannī et, ubi hostēs, Rōmānōs, vidēbant, īrātī erant. Itaque diū Rōmānī ad terram ab aquā venīre nōn audēbant. Diū in aquā manēbant. Subitō vir fortis, quī perīculum vidēbat, clāmābat. “Properāte, mīlitēs!” inquit. “Britannōs armātōs oppugnāte!” Ita mīlitēs iubēbat. Itaque mīlitēs ācriter pugnābant. Posteā Caesar mīlitēs probābat quod hoc audēbant. Rōmānī iacula et alia tēla iaciēbant et Britannōs superābant. Propter perīculum magnum huius bellī sociī ab Eurōpā vēnērunt et Caesarem iūvērunt. Populus Rōmānus multās aliās terrās occupāvit. Quamquam Caesar erat dux bonus, tamen multōs inimīcōs Rōmae habēbat. Posteā hī eum necāvērunt.
Undique pater māterque circumspectant. Flūmina et aliās rēs Britanniae laudant. “Habetne nunc Britannia hostēs quī īnsulam occupāre et vāstāre cupiunt?” rogat Carolus.
“Minimē,” respondet avunculus, “sed posteā propter hostēs ā sociīs auxilium postulābant.”
Mox Carolus et Maria ā Britanniā aberunt. In aliā terrā, Germāniā, erunt.
- Quis Americānōs salūtat?
- Quāle est tēctum avunculī?
- Ubi sunt hortus et mūrus et flūmen?
- Quī mūrum antīquissimum fēcērunt?
- Nārrā fābulam dē duce Rōmānō quī aliōs mīlitēs properāre et oppugnāre iubēbat.
- Quid Carolus rogat?
- Quid avunculus respondet?
| XIX |
XXI |